مشاور ستاد اقامه نماز در گفت و گو با شبستان؛ احیاء دین و نماز از اهداف قیام سید الشهدا(ع)بود/ تجربه‌های شیرین‌مان را به نماز گره بزنیم

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، (اشهد انک قد اقمت الصلوة و آتیت الزکوة و امرت بالمعروف و نهیت عن المنکر ...) نهضت عاشورا و قیام ابا عبدالله الحسین (ع) و مخصوصا نماز ظهر عاشورا دارای مضامین بدیع و والایی است. مضامین متعددی که هر یک دنیایی از زیباترین جلوه های آسمانی است. این قیام آمیزه ای از حماسه، دین خواهی، مظلومیت، شرف، آرمانگرایی، حقانیت، اصالت، تعهد و... است. امام حسین(ع) در مسیر حرکت، سخنرانی‌های زیادی داشتند که در تاریخ ثبت شده و همه آنها بعد از نماز بوده است. حضرت راه باز فکری را بند به نماز می‌فرمود، چون وقت‌های دیگر فکرهای گوناگونی است ولی وقت نماز و در مسجد، فکرها آماده و متمرکز است. عصر تاسوعا دشمن خواست حمله کند حضرت شب عاشورا را مهلت گرفت وفرمود: «أنی أحب الصلاه له» من نماز را دوست دارم. حضرت هیچ تقاضایی از دشمن ندارد جز تأخیر برای نماز، با اینکه هیچ ترس و وحشت و هراسی هم از دشمن ندارد. در این خصوص با حجت الاسلام والمسلمین محی الدین بهرام محمدیان، مشاور ستاد اقامه نماز در امور برنامه ریزی و نماز نسل نو گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

در رابطه با نهضت حضرت اباعبدالله (ع) سخنان بسیار گفته شده و مطالب زیادی نوشته شده است و هر کس به جنبه‌ای و گوشه‌ای از آن نهضت عظیم اشاره کرده است و بیشترین نوشته‌ها در رابطه با شجاعت آن حضرت و بی‌وفایی اهل کوفه بوده است و کمتر به جنبه‌های فرهنگی آن قیام پرداخته شده است. یکی از جلوه‌های مهم نهضت عاشورا اهمیت دادن به نماز، آن هم در اول وقت است که امام حسین(ع) به زیبایی آن را در ظهر عاشورا به نمایش گذاشت. بفرمایید نماز چه جایگاهی در قیام عاشورا داشت؟

در ماجرای کربلا و زندگی ابا عبدالله الحسین (ع) چند نکته مهم و ضروری وجود دارد که نشان می دهد نماز جایگاه ویژه و مهمی در نزد امام حسین (ع) داشته است. حضرت فرمودند: من چند چیز را در زندگی دوست دارم. تلاوت قرآن، نماز و امر به معروف و نهی از منکر. این سه رابطه مستقیمی با هم دارند. در آیات و روایات الهی داریم که «امر به معروف و نهی از منکر» مایه اقامه دین است. اگر امر به معروف در جامعه اجرایی شود، سایر اجزای دین و شریعت هم اقامه می شود.

از سوی دیگر در زبان روایات، نماز ستون دین محسوب شده است، یعنی وجود دین در گرو نماز است. اگر «نماز» باشد «دین» هم وجود دارد، اگر نماز نباشد دین هم دچار تزلزل می شود. افرادی که نماز نمی خوانند نسبت به دین خودشان متزلزل هستند، از این جهت است که از نماز به عنوان ستون دین یاد شده است. نکته سوم که ابا عبدالله الحسین (ع) فرمودند: «من قرآن را دوست دارم» چون نام دیگر نماز و قرآن هر دو ذکر است لذا معلوم می شود که نماز و قرآن هر دو معادل و مترادف یکدیگرند و اگر فرمودند: حداقل در روز 50 آیه از قرآن را بخوانید تا فراموش نشود. ما در شبانه روز 17 رکعت نماز می خوانیم که این 17 رکعت در سه نوبت 50 آیه را پوشش می دهد.

نکته دیگر اینکه امام حسین (ع) مظهر عزت است، حتی برای کارهای بسیار مهم تری همانند امان گرفتن برای فرزندان از دشمن، هیچ چیز دیگری نمی خواست، وقتی هم به وی پیشنهاد دادند که جان محترم زنده می ماند به شرط اینکه شما بیعت کنید فرمودند: «هیهات من الذله». جان در برابر عزت زندگی ارزشمند است. اما همین امام در شب تاسوعا از برادر خود خواستند از لشکریان امان بگیرند که شب را به آنها مهلت دهند که نماز بخوانند و تلاوت قرآن کنند. این هم نشان می دهد که حتی انسان می تواند برای نمازش از دشمن اش اجازه بگیرد و اگر به دشمن درخواست بدهد که نماز بخواند مانعی ندارد.

سومین نکته در عاشورای حسینی این است که وقتی حضرت به ساعت نماز رسیدند، یکی از یارانش اعلام کردند که الان وقت نماز است، ایشان فرمودند: خداوند تو را با نمازگزاران محشور و محسوب نماید که نماز را به یاد من آوردی و دو رکعت نماز خوفی که در کربلا خواندند، بیش از 50 تیر خوردند. این نشان می دهد که نماز ارزش آن را دارد که به جماعت و در میدان جنگ هم خوانده شود ولو اینکه چندین زخم بر بدنش وارد شود. همه اینها نشان دهنده عظمت نماز است.

وقتی ما امام حسین (ع) را زیارت می کنیم به چند دلیل به ایشان افتخار می کنیم و به گواهی می رسیم. می گوییم: « أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَیْتَ الزَّکَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَدَعَوْتَ إِلىٰ سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الَّذِینَ سَفَکُوا دَمَکَ وَاسْتَحَلُّوا حُرْمَتَکَ مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلَىٰ لِسانِ داوُدَ وَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ذٰلِکَ بِما عَصَوْا وَکانُوا یَعْتَدُونَ.» (سلام بر تو ای اباعبدالله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، گواهی می‌دهم که تو نماز بپا داشتی و زکات پرداختی و به خوبی امر کردی و از بدی نهی نمودی و به سوی راه پروردگارت با حکمت و موعظه نیکو دعوت کردی و گواهی می‌دهم آنان‌که خونت را ریختند و حرمتت را حلال شمردند، در لعنت و شکنجه بر زبان داود و عیسی پسر مریم‌اند، به خاطر گناهی که مرتکب شدند و همواره ستمکار و متجاوز بودند.) و این کار تا زمان رسیدن به مرتبه یقین، یعنی لحظه ملاقات با خداوند متعال ادامه دارد. در واقع نمازی که امام حسین (ع) با عاشورا اقامه می کند، نماز مطلوب است.

یکی از اهداف قیام سید الشهدا(ع) احیاء دین و نماز است ضمن اینکه از جلوه‌های بی‌نظیر عاشورا، اقامه نماز اول وقت است همان گونه که امام حسین(ع) در عاشورا و در میان هیاهوی جنگی نابرابر، اقامه نماز اول وقت را بر هر چیز مقدم دانست و در زیر بارش تیر دشمن، نماز ظهر عاشورا را اقامه کردند لذا نماز خواندن ما یک روی سکه است اما اینکه شرایطی فراهم کنیم تا دیگران هم به نماز سوق پیدا کنند روی دیگر آن است. بنابراین اقامه نماز و ترویج آن از دستاوردهای مهم قیام عاشورا است.

چگونه می توانیم از سبک زندگی امام حسین (ع) برای ترویج فرهنگ نماز در جامعه الگوبرداری کنیم؟

ما باید رفتارهای خوب را تکرار نماییم. رفتارهای خوب با تکرار، ملکه ذهن انسان می شود. ما باید از آسان شروع کنیم تا به پیچیده برسیم. ما نباید انتظار داشته باشیم که فرزندانمان نماز عارفانه بخوانند، همین قدر که مکلفانه نماز بخوانند و بفهمند که مفهوم نماز چیست در این صورت است که به نماز خواندن عادت می کنند.

لذا ما باید ضمن اینکه اعمال دینی و نماز را برای کودکان سبک و آسان می گیریم آنها را تشویق هم کنیم و سعی کنیم رفتارهای خوب ما را هم در نماز خواندن ببینند. والدین نباید تذکر و تنبیه کودکان را متصل به نمازشان کنند و از آن طرف شروع به نماز خواندن کنند، چون در این صورت هر آنچه را که در ذهن بچه تداعی می شود، همان داد زدن پدر است و نماز خواندن پدر. این داد زدن را باید به وقت دیگری موکول کنید و سعی کنیم لحظه های شیرین را به نمازمان پیوند بزنیم. لحظه ای را در زمان نماز خواندن پیوند بزنیم که با فرزندمان با مهربانی رفتار می کنیم نه اینکه داد بزنیم، چرا چادر سر نکردی؟ و الله اکبر بگوییم، باید فاصله بیندازیم. لذا وقتی بچه ها رفتارهای خوب را از نمازگزاران ببینند و احساس کنند که بین نماز و این رفتارهای خوب ارتباطی وجود دارد آن وقت است که نسبت به نماز علاقه مند می شوند.