و کتاب زندگی است...
مأنوس بودن با مطالعه، ویژگی همه‌ی نخبگان و فرزانگانی است كه حضورشان در هر جامعه ای، سرچشمه‌ی رشد و تحول خواهد بود. اما، در میان همه‌ی علاقه‌مندان به مطالعه، گروهی هم وجود دارند كه اولین صفحه‌های خاطراتشان از كودكی تا امروز، تنها با كتاب و مطالعه آذین شده و گویا از نظر آنان، مطالعه، چون تنفس، عنصری حیاتی برای ادامه زندگیشان است. چنین افرادی بی‌شك، كم نیستند و با دقت به كلام و قلم بسیاری از آنان، می‌توان پشت واژه واژه‌ی سخنانشان، پشتوانه‌ای غنی از مطالعه‌ای مفید را یافت. دكتر محی‌الدین بهرام محمدیان، یكی از همین فرهیختگانی است كه همه شادی‌های كودكی‌اش را تا امروز با مطالعه كتاب رقم زده است.
(به نقل ازخبرگزاری ایبنا)
پربیننده ترین ها
امروز:
در کل:
تسلیت درگذشت استاد ارجمند جناب دکتر سیدمحمد کاظم نائینی
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
در این روزهای بلای کرونایی، فقدان هر عزیزی داغ دل را دو‌چندان‌می‌کند اندوهی از فقدان، و اندوه دیگر از بغض در دل چکیده از اندوه باران!
شنیدن خبر درگذشت استاد ارجمند جناب دکتر سیدمحمد کاظم نائینی برای جامعه‌ی علمی کشور به ویژه همکاران و دوستان آموزش و پروش بسیار تأسف برانگیز است. او مصداقی از این کلام رودکی بزرگ است:
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
آن مرحوم علاوه بر خدمات علمی در کسوت معلمی و استادی در آموزش و پرورش و دانشگاه در مسؤولیت های مدیریتی نیز فراوان کوشیده بود، مدیریت دفتر برنامه ریزی و تالیف کتابهای درسی، عضویت شورای عالی آموزش و پرورش، کمسیون برنامه ریزی تربیت معلم، شورای گسترش وزارت علوم از او دایرةالمعارفی ساخته بود که پیشینه‌ی هر بحثی را بدون فوت وقت در اختیار می‌گذاشت و بمانند روایتگری آگاه از زوایای مختلف به مسأله توجه می‌داد.
در سالیان طولانی آشنایی و همکاری خاطراتی از ایشان شنیده‌ایم که می‌تواند عبرت آموز مدیران و برنامه ریزان باشد. در این ماههای آخر سال 98 در مجله‌ی دارالفنون مصاحبه ای با ایشان انجام شد که گواه این مدعاست.
اگر بخواهم یک جمله درباره‌ی ایشان به اختصار بگویم این است دکتر سید کاظم نائینی عاشق معلمی، علاقمند تربیت معلم، دوستدار ریاضی و اسلام و ایران و شهر و دیار خودش قزوین بود و قدرشناس دوستان و اساتید و یاران قدیمی.
درگذشت حزن انگیز آن دانشی مرد را به جامعه‌ی علمی کشور، شاگردان و دوستان و همکاران به ویژه خانواده‌ی سوگوار ایشان تسلیت می‌گویم و در این ماه رحمت و ضیافت الهی از خدای متعال مسألت می‌دارم که تفضلا در جوار عنایت امیر مؤمنان و اجداد طاهرینش پذیرای او باشد. انه هو الغفور الودود.
محی‌الدین محمدیان
دهم اردیبهشت ۱۳۹۹
پنجم رمضان۱۴۴۰
- روزنوشتها
- 1810 مرتبه بازدید
نظر دهید