حضانت

حق حضانت طفل یا نگاه‌داری و تربیت کودک از منظر فقه و تربیت(3)

قانون مدنی، در صورتی صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل، در اثر عدم مراقبت و یا انحطاط اخلاق پدر یا مادری که طفل در حضانت اوست، در معرض خطر باشد، دادگاه را برای اتخاذ تصمیم مجاز می‌داند. از اینجا معلوم می‌شود که عدم سلامت اخلاقی و یا عدم مراقبت از طفل، از موانع حق حضانت است. البته در این ماده دو صورت قابل تصور است.

حق حضانت طفل یا نگاه‌داری و تربیت کودک از منظر فقه و تربیت(2)

آن‌چه در این مجال قابل ذکر است این نکته می‌باشد که اگر زوجین به دلایلی نتوانسته‌اند در کنار هم زندگی کنند و برای مصلحت زندگی خویش جدایی را ترجیح داده‌اند، باید در این مرحله علاوه بر مصلحت خویش به مصلحت فرزندان نیز بیندیشند. درست است که قانون شرع حدود و حقوق را معین کرده است؛ ولی قانون همیشه حداقل‌ها را رعایت می‌کند.

حق حضانت طفل یا نگاه‌داری و تربیت کودک از منظر فقه و تربیت(1)

توجه به مسألۀ حقوقی حضانت از منظر تربیتی در این نوشتار مورد اهتمام است و تلاش بر این است که موضوع نگهداری و تربیت کودک در حوزۀ حقوق متقابل اعضای خانواده مورد بحث قرار بگیرد. چنانکه معلوم است پس از ولادت نوزاد مهمترین مسئله، نگهداری و تربیت اوست، تا اینکه به سن رشد برسد. در حقوق و فقه اسلامی به نگهداری و تربیت طفل «حضانت» اطلاق شده است.
Subscribe to RSS - حضانت