انکار ظهور و خروج مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، کفر به قرآن کریم است
استاد محمدیان در مراسم دعای ندبه گفت:آیندهی دنیا به سمت و سوی خیزش جهانی و بینالمللی برای دستیابی به صلح و عدالت در میان جوامع بشری است. آنچه این روزها در دنیا میگذرد توسعه ی نفرت از جنگ و اعتراض به ظلم و بیعدالتی است. در دهههای گذشته علیرغم جنگها و تجاوزاتی که در دنیا بر علیه مستضعفان و محرومان روی میداد و کشتارهایی چون صبرا و شتیلا و قانا و دیگر اردوگاههای فلسطینیها اتفاق می افتاد و یا در جنگهایی مانند ویتنام هرگز این همگرایی در محکومیت جنگ و تجاوز بوجود نیامده بود.
امروز مظلومیت مردم غزه بانگ بلند انسانیت برعلیه جنایت است. امروز مردم دنیا از ظلم برعلیه مردم غزه غمگین و با مقابله با نظام صهیونیستی در عملیات وعده صادق خوشحال میشوند.
این طلیعه وعده الهی است : أنّ الارض یرثها عبادی الصالحون، و این آغازی بر آرزوی بلند ماست که مهدی همان وعده الهی است که ٫٫یملأ الارض قسطاً و عدلاً کما ملئت ظلماً و جوراً٫٫.
اینها وعدههای قرآنی است و کسی که این ظهور و خروج آخرالزمانی را انکار کند، نسبت به قرآن کفر ورزیده است.
منبع خبر:
- 1688 مرتبه بازدید
نظرات
حسنا نقیب السادات
31 فروردين, 1403 - 23:38
لینک مستقیم
محل سخنرانی در کدام مراسم دعای ندبه ؟ تهران یا شهرستان؟
با سلام و احترام
محل سخنرانی در کدام مراسم دعای ندبه ؟ تهران یا شهرستان؟
دکتر محمدیان
1 ارديبهشت, 1403 - 00:03
لینک مستقیم
محل برگزاری دعای ندبه
سلام علیکم
محل برگزاری دعای ندبه و سخنرانی مسجد نور تهران است.
پوریا پله
31 فروردين, 1403 - 23:44
لینک مستقیم
آیات قرآنی درباره مهدویت؟
آیات قرآن که درباره امام زمان(عج) است، کدام هاست
دکتر محمدیان
1 ارديبهشت, 1403 - 00:10
لینک مستقیم
آیات قرآنی درباره مهدویت
این مقاله دربارهٔ فهرستی از آیات مهدویت است. برای اطلاع از آیات مهدویت، مدخل آیات مهدویت را ببینید.
فهرست آیات مهدویت آیاتی از قرآن است که در تفسیر آنها به مباحث مرتبط با مهدویت مانند ظهور، قیام، غیبت و حکومت حضرت مهدی(عج) اشاره شده است. در تفسیر یا تأویل این آیات، به روایاتی از اهل بیت علیهمالسلام استناد شده است.
ردیف متن و ترجمه آدرس آیه تفسیر
۱ وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد. انبیاء ۱۰۵ از امام باقر(ع) نقل شده که منظور از صالحان، اصحاب حضرت مهدی (ع) در آخر الزمان هستند.[۱]
۲ وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ
و خواستیم بر کسانی که در آن سرزمین فرو دست شده بودند منّت نهیم و آنان را پیشوایان [مردم] گردانیم و ایشان را وارث [زمین] کنیم. قصص ۵
آیه حکومت مستضعفین در روایتی از امام علی(ع) الذین استضعفوا به اهل بیت تفسیر شده که حضرت مهدی دشمنانشان را خوار میکند.[۲]
۳ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ...
خدا به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند، وعده داده است که حتماً آنان را در این سرزمین جانشین [خود] قرار دهد؛... نور ۵۵
آیه استخلاف به گفته شیخ طوسی، از اهلبیت روایت شده که این آیه درباره مهدی آلمحمد(ص) است.[۳]
۴ ذَٰلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ ۛ فِیهِ ۛهُدًى لِّلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ...
این است کتابی که در آن هیچ تردیدی نیست [و] مایه هدایت تقواپیشگان است. آنان که به غیب ایمان میآورند و نماز را بر پا میدارند و از آنچه روزیشان دادهایم انفاق میکنند. بقره ۱-۳ در برخی از روایات ائمه(ع)، «غیب» در این آیه به امام غائب تفسیر شده است.[۴]
۵ ... أَیْنَ مَا تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا ۚ...
هر کجا که باشید، خداوند همگی شما را [به سوی خود باز] میآورد بقره ۱۴۸ از امام صادق(ع) نقل شده که این آیه درباره قائم آل محمد و اصحابش نازل شده، که بدون قرار و وعده قبلی جمع خواهند شد.[۵]
۶ وَلَنَبْلُوَنَّکُم بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ...
و قطعاً شما را به چیزی از [قبیلِ] ترس و گرسنگی و کاهشی در اموال و جانها و محصولات میآزماییم... بقره ۱۵۵ در روایتی، امام صادق(ع) پس از ذکر برخی از نشانههای ظهور، این آیه را خواند.[۶]
۷ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
اى کسانى که ایمان آوردهاید، صبر کنید و ایستادگى ورزید و مرزها را نگهبانى کنید و از خدا پروا نمایید، امید است که رستگار شوید. آل عمران ۲۰۰ در روایتی از امام باقر(ع)، به وظایف منتظران از جمله مرابطه با امام زمان اشاره شده است. مرابطه یعنی انسان خودش را به رشته ولایت او ببندد و مربوط سازد، و به پیروی و یاری او ملتزم گردد.[۷]
۸ وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَـٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ ۚ وَحَسُنَ أُولَـٰئِکَ رَفِیقًا
کسانى که از خدا و پیامبر اطاعت کنند، در زمره کسانى خواهند بود که خدا آنان را گرامى داشته [یعنى] با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند. نساء ۶۹ در روایتی از امام صادق(ع)، نبیین به پیامبر و صدیقین به امام علی(ع) و شهدا به حسنین(ع) و صالحان به ائمه و حسن اولئک رفیقاً به حضرت قائم(عج) تفسیر شده است.[۸]
۹ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ
اوست کسى که فرستاده خود را با هدایت و آیین درست روانه کرد، تا آن را بر هر چه دین است فائق گرداند، هر چند مشرکان را ناخوش آید. توبه ۳۳
صف ۹ جهانی شدن اسلام در حکومت حضرت مهدی[۹]
۱۰ وَذَکِّرْهُم بِأَیَّامِ اللَّـهِ
و روزهاى خدا را به آنان یادآورى کن ابراهیم ۵ از امام باقر(ع) روایت شده که روزهای خداوند سه روز است: روزی که قائم بپا خیزد، روز رجعت و روز قیامت. [۱۰]
۱۱ قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَىٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ قَالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنظَرِینَ إِلَىٰ یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
گفت: «پروردگارا، پس مرا تا روزى که برانگیخته خواهند شد مهلت ده.» فرمود: «تو از مهلتیافتگانى، تا روز [و] وقت معلوم.» حجر ۳۶-۳۸ بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، وقت معلوم در این آیه به وقت قیام قائم آل محمد(ص) تفسیر شده است.[۱۱]
۱۲ وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ
و به راستى، به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه] و قرآن بزرگ را عطا کردیم. حجر ۸۷ در روایتی ازامام باقر(ع) سبعاً من المثانی به امامان و قرآن العظیم به امام زمان تفسیر شده است.[۱۲]
۱۳ ...وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلَا یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ کَانَ مَنصُورًا
...و هر کس مظلوم کشته شود، به سرپرست وى قدرتى دادهایم، پس [او] نباید در قتل زیادهروى کند، زیرا او [از طرف شرع] یارى شده است. اسراء ۳۳ برپایه روایتی از امام صادق(ع)، این آیه مربوط به امام حسین(ع) و ولیِّ دم او حضرت مهدی(ع) است.[۱۳]
۱۴ وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا
و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابودشدنى است.» اسراء ۸۱ از امام باقر(ع) در معنای در تفسیر آیه نقل شده، هنگامی که امام قائم(ع) قیام کند، دولت باطل برچیده میشود.[۱۴]
۱۵ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیطُونَ بِهِ عِلْمًا
آنچه را که آنان در پیش دارند و آنچه را که پشت سر گذاشتهاند مىداند و حال آنکه ایشان بدان دانشى ندارند. طه ۱۱۰ از امام صادق(ع) روایت شده که منظور از عبارت «وَمَا خَلْفَهُمْ»، اخبار حضرت مهدی(ع) است.[۱۵]
۱۶ وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا
و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم، و[لى آن را] فراموش کرد و براى او عزمى [استوار] نیافتیم. طه ۱۱۵ بر پایه روایتی از امام باقر(ع) در تفسیر این آیه، خدا از پیامبران بر ربوبیت خود، نبوت پیامبر اسلام و امامت امامان شیعه و نیز به مهدی که به وسیله او برای دینش یاری میگیرد، دولتش را به سبب او آشکار میسازد و از دشمنانش انتقام میگیرد، پیمان گرفت.[۱۶]
۱۷ قُلْ کُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِیِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ
بگو: «همه در انتظارند. پس در انتظار باشید. زودا که بدانید یاران راهِ راست کیانند و چه کسى راهیافته است.» طه ۱۳۵ در روایتی از امام کاظم(ع)، صراط سَویّ (راه میانه) حضرت قائم(ع) دانسته شده و هدایت مربوط به کسی است که به طاعت او راه یافته باشد.[۱۷]
۱۸ وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ حَتَّىٰ أَتَانَا الْیَقِینُ
(سخن مجرمان تارک نماز)...و روز جزا را دروغ مىشمردیم، تا مرگ ما در رسید». مدثر ۴۶-۴۷ یوم الدین به روز قائم و یقین به روز ظهور حضرت مهدی تفسیر شده است.[۱۸]
۱۹ وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً
و نعمتهاى ظاهر و باطن خود را بر شما تمام کرده است لقمان ۲۰ در روایتی امام موسی بن جعفر(ع) نعمت باطنی را به امام غائب تفسیر کرده است.[۱۹]
۲۰ وَلَئِن جَاءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ
و اگر از جانب پروردگارت پیروزى رسد حتماً خواهند گفت: «ما با شما بودیم.» عنکبوت ۱۰ از امام صادق(ع) روایت شده، منظور از پیروزی و نصرت از سوی پروردگار، حضرت قائم(ع) است.[۲۰]
۲۱ وَیُرِیدُ اللَّـهُ أَن یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْکَافِرِینَ لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَ
و[لى] خدا مىخواست حق [اسلام] را با کلمات خود ثابت و کافران را ریشهکن کند. تا حق را ثابت و باطل را نابود گرداند، هر چند بزهکاران خوش نداشته باشند. انفال ۷-۸ در روایتی از امام باقر(ع) در تفسیر آیه منظور از کسی که باطل را نابود میسازد امام زمان دانسته شده است.[۲۱]
۲۲ إِنَّ اللَّـهَ مُبْتَلِیکُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی
«خداوند شما را به وسیله رودخانههایی خواهد آزمود. پس هر کس از آن بنوشد از [پیروان] من نیست بقره ۲۴۹ از امام صادق(ع) در ذیل این آیه نقل شده که اصحاب امام زمان(ع) هم، مانند یاران طالوت، امتحان و آزمایش میشوند.[۲۲]
۲۳ وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِی خُسْرٍ
سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل]، که واقعاً انسان دستخوش زیان است عصر در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده منظور از عصر در این آیه، زمان ظهور و خروج قائم(ع) است.[۲۳]
۲۴ وَذَٰلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ
و دین [ثابت و] پایدار همین است. بینه ۵ بر پایه روایتی امام صادق(ع) منظور از «دِینُ الْقَیِّمَة» را حضرت قائم دانسته است.[۲۴]
۲۵ سَلَامٌ هِىَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ
[آن شب] تا دمِ صبح، صلح و سلام است. قدر ۵ در حدیثی از امام صادق (ع)، از عبارت «مَطْلَعِ الْفَجْر» به طلوع فجر حضرت قائم (ع) تعبیر شدهاست.[۲۵]
۲۶ وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی
سوگند به روز چون جلوهگرى آغازد لیل ۲ در برخی از روایات ائمه (ع)، ذیل این آیه از (روز)، به ظهور امام زمان (ع) تفسیر شدهاست.[۲۶]
۲۷ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا
سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند شمس ۳ امام صادق (ع) در روایتی، «روز» را در این آیه به حضرت قائم (ع) تفسیر کرده است. [۲۷]
۲۸ وَالْفَجْرِ
سوگند به سپیدهدم فجر ۱ امام صادق (ع) فجر را در این آیه به قائم تفسیر کرده است.[۲۸]
۲۹ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ
سوگند به آسمان آکنده از برج بروج ۱ از پیامبر نقل شده که منظور از بروج در این آیه امامان هستند که نخستین آنان علی(ع) وآخرینشان مهدی است.[۲۹]
۳۰ هَلْ أَتَاک حَدِیثُ الْغَاشِیةِ وُجُوهٌ یوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ تَصْلَیٰ نَارًا حَامِیةً
آیا خبر «غاشیه» به تو رسیده است؟ در آن روز، چهرههایی زبونند، که تلاش کرده، رنج [بیهوده] بردهاند. [ناچار] در آتشی سوزان درآیند. غاشیه ۱-۴ در روایتی از امام صادق (ع) این آیه به قیام حضرت قائم تفسیر شدهاست.[۳۰]
۳۱ فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوَارِ الْکُنَّسِ
نه، نه! سوگند به اختران گردان، [کز دیده] نهان شوند و از نو آیند تکویر ۱۵-۱۶ در روایتی از امام باقر (ع) این آیه اشاره به غیبت امام زمان و ظهورشان دارد.[۳۱]
۳۲ فَذَٰلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ عَلَى الْکَافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ
آن روز [چه] روز ناگوارى است! بر کافران آسان نیست. مدثر ۱۰-۹ از امام صادق (ع) نقل شده که این آیه اشاره به ظهور و قیام امام زمان دارد.[۳۲]
۳۳ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا
[باش] تا آنچه را وعده داده مىشوند ببینند، آنگاه دریابند که یاور چه کسى ضعیفتر و کدام یک شمارهاش کمتر است. جن ۲۴ در روایتی امام کاظم(ع) منظور از این آیه را امام زمان و یارانش دانسته است.(یعنی کافران می بینند که امام زمان و یاورانش ضعیف و کمشماره نیستند.)[۳۳]
۳۴ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ
دیدگانشان فرو افتاده، [غبار] مذلّت آنان را فرو گرفته است. این است همان روزى که به ایشان وعده داده مىشد. معارج ۴۴ امام باقر (ع) در تفسیر این آیه می فرماید؛ منظور از روز موعود، روز خروج وظهور حضرت قائم (ع) است.[۳۴]
۳۵ وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ
و کسانى که روز جزا را باور دارند. معارج ۲۶ امام باقر (ع) درباره این آیه می فرماید: منظور از روز جزا، روز ظهور وخروج حضرت قائم (ع) است. [۳۵]
۳۶ قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاءٍ مَّعِینٍ
بگو: «به من خبر دهید، اگر آب [آشامیدنى] شما [به زمین] فرو رود، چه کسى آب روان برایتان خواهد آورد؟» ملک ۳۰ در روایاتی از ائمه (ع)، این آیه به ظهور حضرت مهدی (ع) و عدل جهان گستر او تفسیر شدهاست. [۳۶]
۳۷ یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّـهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ
مىخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا -گر چه کافران را ناخوش افتد- نور خود را کامل خواهد گردانید. صف ۸ امام موسی کاظم(ع) درباره عبارت «خداوند نور خود را کامل خواهد گردانید» نقل شده که یعنی ولایت قائم(ع).[۳۷]
۳۸ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا
بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده مىگرداند. حدید ۱۷ در روایتی از امام باقر (ع)، زنده کردن زمین به وسیله حضرت مهدی تفسیر شدهاست. [۳۸]
۳۹ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ
تبهکاران از سیمایشان شناخته میشوند و از پیشانی و پایشان بگیرند. الرحمن ۴۱ در روایتی از امام صادق (ع): هنگام قیام، خداوند شناخت چهرهها را به امام زمان عطا میکند.[۳۹]
۴۰ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین، که واقعاً او حق است همان گونه که خود شما سخن مىگویید. ذاریات ۲۳ در روایتی از امام زین العابدین (ع) حق، به قیام امام زمان تفسیر شدهاست.[۴۰]
۴۱ وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ
و روزى که منادى از جایى نزدیک ندا درمىدهد، به گوش باش. روزى که فریاد [رستاخیز] را به حق مىشنوند، آن [روز] روز بیرون آمدن [از زمین] است. ق ۴۱-۴۲ در حدیثی از امام صادق(ع)، صیحه به امام زمان و یوم الخروج به رجعت تفسیر شدهاست.[۴۱]
۴۲ لَوْ تَزَیَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا
اگر [کافر و مؤمن] از هم متمایز مىشدند، قطعاً کافران را به عذاب دردناکى معذب مىداشتیم. فتح ۲۵ در روایتی از امام صادق (ع) مراد آیه اینست: به تأخیر انداختن مجازات منافقین و کفار تا ظهور افراد باایمانی که در صلب آنهاست[۴۲]
۴۳ قُل لِّلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لَا یَرْجُونَ أَیَّامَ اللَّـهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ
به کسانى که ایمان آوردهاند بگو تا از کسانى که به روزهاى [پیروزى] خدا امید ندارند درگذرند، تا [خدا هر] گروهى را به [سبب] آنچه مرتکب مىشدهاند به مجازات رساند. جاثیه ۱۴ در حدیثی از امام صادق (ع)، روز قیام امام زمان از ایام الله است.[۴۳]
۴۴ هَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ
آیا جز [این] انتظار مىبرند که رستاخیز -در حالى که حدس نمىزنند- ناگهان بر آنان در رسد؟ زخرف ۶۶ در تفسیر «ساعةَ بغتةً» در روایتی امام باقر(ع) منظور از ساعت را ظهور و قیام حضرت مهدی دانسته است.[۴۴]
۴۵ وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَئِکَ مَا عَلَیْهِم مِّن سَبِیلٍ
و هر که پس از ستم [دیدن] خود، یارى جوید [و انتقام گیرد] راه [نکوهشى] بر ایشان نیست. شوری ۴۱ برپایه روایتی که از امام باقر در تفسیر القمی نقل شده، آیه به انتقامگرفتن، امام زمان و یارانش از بنیامیه ، تکذیبکنندگان و ناصبیها تفسیر شده است.[۴۵]
۴۶ مَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ ۖ وَمَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ
کسى که کِشت آخرت بخواهد، براى وى در کِشتهاش مىافزاییم و کسى که کِشت این دنیا را بخواهد به او از آن مىدهیم و[لى] در آخرت او را نصیبى نیست. شوری ۲۰ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ یعنی در دولت حق با حضرت قائم (ع) نصیب و بهرهای نخواهد داشت. [۴۶]
۴۷ سَنُرِیهِمْ آیاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّیٰ یتَبَینَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ
به زودی نشانههای خود را در افقها[ی گوناگون] و در دلهایشان بدیشان خواهیم نمود، تا برایشان روشن گردد که او خود حق است. فصلت ۵۳ در روایتی امام باقر(ع) این آیه را به خروج وظهور حضرت قائم (ع) تفسیر کرده است.[۴۷]
۴۸ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْی فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا
تا در زندگی دنیا عذاب رسوایی را بدانان بچشانیم فصلت ۱۶ تفسیر «عذاب الخزی» به عذاب دنیوی مخالفان لجوج، قبل از قیام امام زمان (ع).[۴۸]
۴۹ وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَینَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَیٰ عَلَی الْهُدَیٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا کانُوا یکسِبُونَ
و اما ثمودیان: پس آنان را راهبری کردیم و[لی] کوردلی را بر هدایت ترجیح دادند، پس به [کیفر] آنچه مرتکب میشدند صاعقه عذاب خفتآور آنان را فروگرفت. فصلت ۱۷ امام صادق (ع) ثمود را در این آیه به گروهی از شیعه [که همانند ثمود، از روی سرکشی حقائق وحی را تکذیب کردند] و صاعقه را به عقوبت شمشیر هنگام ظهور تفسیر کرده اند.[۴۹]
۵۰ وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا
و زمین به نور پروردگارش روشن گردد زمر ۶۹ از امام صادق (ع) نقل شده که پروردگار زمین، یعنی امام زمین که بعد از ظهورش مردم از نورش بهره میبرند.[۵۰]
۵۱ وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ
و قطعاً پس از چندی خبر آن را خواهید دانست. ص ۸۸ در روایتی از امام باقر(ع) منظور از «وَلَتَعْلَمُنَّ» هنگام خروج قائم(ع) است. [۵۱]
۵۲ وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ
و بىگمان، ابراهیم از پیروان اوست. صافات ۸۳ درباره امامان و از جمله حضرت مهدی و صفات شیعیانشان.[۵۲]
۵۳ وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ
و اى کاش مىدیدى هنگامى را که [کافران] وحشتزدهاند [آنجا که راهِ] گریزى نمانده است و از جایى نزدیک گرفتار آمدهاند. سبا ۵۱ در بحارالانوار، روایاتی از پیامبر(ص) و امام باقر(ع) نقل شده که نشان میدهد از مصادیق این آیه، خروج سفیانی به هنگام قیام حضرت مهدی(ع) است.[۵۳]
۵۴ قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ
بگو: «روز پیروزى، ایمان کسانى که کافر شدهاند سود نمىبخشد و آنان مهلت نمىیابند.» سجده ۲۹ از حضرت صادق (ع) روایت شده، روز فتح و پیروزی روزی است که دنیا بر روی حضرت قائم(ع) گشوده میشود.[۵۴]
۵۵ وَلَنُذِیقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ
و قطعاً غیر از آن عذاب بزرگتر، از عذاب این دنیا [نیز] به آنان مىچشانیم، امید که آنها [به خدا] بازگردند. سجده ۲۱ در روایتی از امام صادق (ع) منظور از عذاب اکبر خروج قائم(ع) با شمشیر در آخر الزمان دانسته شده است.[۵۵]
۵۶ وَیوْمَئِذٍ یفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ
و در آن روز است که مؤمنان از یاری خدا شاد میگردند. روم ۴ بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، منظور از خوشحالی مومنان در آن روز نسبت به قیام و ظهور حضرت قائم(ع) است.[۵۶]
۵۷ إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ
اگر بخواهیم، معجزهاى از آسمان بر آنان فرود مىآوریم، تا در برابر آن، گردنهایشان خاضع گردد. شعراء ۴ از امام باقر(ع) نقل شده: این آیه درباره قائم آل محمد(ص) نازل شده که اسم او از سوی آسمان اعلام خواهد شد.[۵۷]
۵۸ أَفَرَأَیْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِینَ ﴿٢٠٥﴾ ثُمَّ جَاءَهُم مَّا کَانُوا یُوعَدُونَ ﴿٢٠٦﴾ مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا کَانُوا یُمَتَّعُونَ
مگر نمىدانى که اگر سالها آنان را برخوردار کنیم، (۲۰۵) و آنگاه آنچه که [بدان] بیم داده مىشوند بدیشان برسد، (۲۰۶) آنچه از آن برخوردار مىشدند، به کارشان نمىآید [و عذاب را از آنان دفع نمىکند]؟ شعراء ۲۰۵-۲۰۷ در روایتی از امام صادق (ع) در تفسیر این آیه، « ما کَانُوا یُوعَدُون» به ظهور و قیام امام زمان و « ما کَانُوا یُمَتَّعُون» به بنیامیه تفسیر شدهاست.[۵۸]
۵۹ اللَّـهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ یَهْدِی اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء
خدا نور آسمانها و زمین است. مَثَل نور او چون چراغدانی است که در آن چراغی و آن چراغ در شیشهای است. آن شیشه گویی اختری درخشان است که از درختِ خجسته زیتونی که نه شرقی است و نه غربی، افروخته میشود. نزدیک است که روغنش -هرچند بدان آتشی نرسیده باشد- روشنی بخشد. روشنی بر روی روشنی است. خدا هر که را بخواهد با نور خویش هدایت میکند. نور ۳۵ در روایتی از امام علی(ع)، « یَهْدِی اللَّـهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاء» «خدا هر که را بخواهد با نور خویش هدایت میکند.» به حضرت مهدی (ع) تفسیر شدهاست.[۵۹]
۶۰ الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ ۗ وَلِلَّـهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز برپا مىدارند و زکات مىدهند و به کارهاى پسندیده وامىدارند و از کارهاى ناپسند باز مىدارند و فرجام همه کارها از آنِ خداست. حج ۴۱ در بعضی از روایات، این آیه به حضرت مهدی (ع) و یارانش تفسیر شدهاست.[۶۰]
۶۱ وَیَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلَّـهِ فَانتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ
و مىگویند: «چرا معجزهاى از جانب پروردگارش بر او نازل نمىشود؟» بگو: «غیب فقط به خدا اختصاص دارد. پس منتظر باشید که من هم با شما از منتظرانم.» یونس ۲۰ در روایتی از امام صادق (ع) غیب به حضرت قائم تفسیر شدهاست.[۶۱]
۶۲ أَفَأَمِنَ الَّذِینَ مَکَرُوا السَّیِّئَاتِ أَن یَخْسِفَ اللَّـهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ
آیا کسانى که تدبیرهاى بد مىاندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو ببرد، یا از جایى که حدس نمىزنند عذاب برایشان بیاید؟ نحل ۴۵ در روایتی از امام صادق (ع) درباره تفسیر آیه، به ظهور مردی از آل محمد (ص) به همراه سیصد و سیزده تن و خسف بیدا اشاره شدهاست.[۶۲]
۶۳ أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ
[هان] امر خدا دررسید، پس در آن شتاب مکنید. او منزّه و فراتر است از آنچه [با وى] شریک مىسازند. نحل ۱ در روایات ائمه (ع) منظور از امرالله، به ظهور امام زمان (ع) اشاره دارد. [۶۳]
۶۴ حَتَّىٰ إِذَا اسْتَیْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّیَ مَن نَّشَاءُ ۖ وَلَا یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ
تا هنگامى که فرستادگان [ما] نومید شدند و [مردم] پنداشتند که به آنان واقعاً دروغ گفته شده، یارىِ ما به آنان رسید. پس کسانى را که مىخواستیم، نجات یافتند، و[لى] عذاب ما از گروه مجرمان برگشت ندارد. یوسف ۱۱۰ در روایتی از علی(ع)، مومنان در دوره غیبت زندگی سختی دارند تا اینکه با نصرت الهی (ظهور امام زمان)، در کارشان گشایش میافتد.[۶۴]
۶۵ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّـهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ
اى کسانى که ایمان آوردهاید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید نساء ۵۹ در تفسیر آیه فایده امام غائب به خورشید پشت ابر تشبیه شده است که مردم از نور خورشید سود میبرند هر چند که ابری آن را بپوشاند. [۶۵]
۶۶ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَکَرْهًا وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ
هر که در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه سر به فرمان او نهاده است و به سوى او بازگردانیده مىشوید. آل عمران ۸۳ در روایتی از امام صادق (ع)، این آیه به ظهور امام زمان و بواسطه آن هدایت همگان به سوی کلمه توحید اشاره دارد. [۶۶]
۶۷ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ لَا یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا ۗ قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ
روزى که پارهاى از نشانههاى پروردگارت [پدید] آید، کسى که قبلاً ایمان نیاورده یا خیرى در ایمان آوردن خود به دست نیاورده، ایمان آوردنش سود نمىبخشد. بگو: «منتظر باشید که ما [هم] منتظریم.» انعام ۱۵۸ امام صادق(ع) منظور از یوم در «یوم یأتی بعض آیات ربک» را روز ظهور حضرت قائم دانسته است و نیز آیات را به ائمه و آیه منتظره را که مورد انتظار است به امام زمان تفسیر کرده است.[۶۷]
۶۸ وَمِن قَوْمِ مُوسَىٰ أُمَّةٌ یهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ یعْدِلُونَ
و از میان قوم موسى جماعتى هستند که به حق راهنمایى مىکنند و به حق داورى مىنمایند. اعراف ۱۵۹ بر اساس روایتی از امام صادق (ع)، برخی از مومنین قوم موسی (ع)، جزو یاران و یاوران حضرت مهدی (ع) خواهند بود. [۶۸]
۶۹ قَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِکُمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلَىٰ رُکْنٍ شَدِیدٍ
[لوط] گفت: «کاش براى مقابله با شما قدرتى داشتم یا به تکیهگاهى استوار پناه مىجستم.» هود ۸۰ امام صادق(ع) قُوَّة را به نیروی قائم(ع) و رکن شدید را به یاران و اصحاب امام زمان تفسیر کرده است.[۶۹]
۷۰ أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ
به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل شده، رخصت [جهاد] داده شده است، چرا که مورد ظلم قرار گرفتهاند و البته خدا بر پیروزى آنان سخت تواناست. حج ۳۹ امام صادق (ع) این آیه را درباره حضرت قائم (ع) میداند چون که خروج کند، برای امام حسین(ع) خونخواهی نماید.[۷۰]
۷۱ إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا وَأَکِیدُ کَیْدًا فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا
آنان دست به نیرنگ مىزنند و [من نیز] دست به نیرنگ مىزنم. پس کافران را مهلت ده و کمى آنان را به حال خود واگذار. طارق ۱۵-۱۷ از امام صادق(ع) نقل شده منظور از مهلت به کافران این است که تا زمان خروج و ظهور امام زمان، به آنان مهلت داده میشود.[۷۱]
۷۲ أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَـٰهٌ مَّعَ اللَّـهِ ۚ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ
[کیست] آن کس که درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت مىکند و گرفتارى را برطرف مىگرداند و شما را جانشینان این زمین قرار مىدهد؟ آیا معبودى با خداست؟ چه کم پند مىپذیرید. نمل ۶۲ در بعضی از روایات. آیه مورد بحث، به قیام حضرت مهدی (ع) تفسیر شدهاست و منظور از مضطر هم به امام زمان تفسیر شدهاست.
مستجابی
5 ارديبهشت, 1403 - 10:49
لینک مستقیم
امید آخرین ما
سلام بر مهدی ،سلام بر عزیز فاطمه
امید آخرین ما،بیا که جهان سخت به تو محتاج است.
خلیلی
18 ارديبهشت, 1403 - 02:59
لینک مستقیم
انکار خروج امام مهدی عجل الله تعالی فرجه مساوی با انکار قرآن
پیامبر اسلام فرمودند: من انکر خروج المهدی فقد کفر بما اُنزا علی دین محمدٍ.
عبدالله
20 ارديبهشت, 1403 - 13:41
لینک مستقیم
الغوث الامان
الغوث الامان یا مهدی صاحب زمان
Pages
نظر دهید