یادداشت خداحافظی و سپاسگزاری از همکاران

بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران گرانقدر آموزش و پرورش
همکاران ارجمند سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی
برادران عزیز و خواهران خوبم
سلام علیکم

تقدیر چنین رقم خورده است پایان سال ۱۳۹۶ پایان خدمت رسمی اینجانب در وزارت آموزش و پرورش باشد. از سال ۱۳۶۰ با انتخاب حرفه ی معلمی در کنار شما و از شما آموختم و متجاوز از سی سال آموخته های روزانه ام را در مسیر همکاری با شما به کار بستم.
امروز ناچارم به حکم تقویم خدمتی خویش، برای بازنشستگی پیشدستی کنم. البته کناره گرفتن از فعالیتهای تربیتی، آموزشی و فرهنگی برای هیچ معلمی مقدور نیست اما کناره گیری از مسؤولیت اداری با هدف اعتلای فرهنگ سازمانی و صیانت از اقتدار سازمان و فرصت سازی برای پیشبرد اهداف تعلیم و تربیت برایم یک انتخاب گواراست و این مطلب را یقین دارم همکارانم در سازمان از من می پذیرند.
در این ماه های اخیر نسبت به تداوم مسؤولیت سازمان پژوهش حس غریبی داشتم و احساس می کردم برادر عزیزم جناب آقای بطحایی وزیر محترم آموزش و پرورش در صدد انجام کاری است که رفاقت فیمابین مانع از انجام آن می شود.
دوستان نزدیک می دانند که من با وزرای محترم پیشین از آقای دکتر نجفی به این طرف، قبل از پذیرش مسؤولیت معاونت یا مشاورت سابقه ی رفاقت نداشتم بلکه به اجمال آشنا بودیم ولی رفاقت و دوستی ما بعد از همکاری شکل می گرفت. اما با جناب آقای بطحایی رفاقت و آشنایی ما پیش از وزارت بوده و قبل از این با هم همکار نزدیک و دوست صمیمی بودیم و هستیم.
لذا برداشت من این است که این سابقه ایشان را بین المحذورین وزارت و رفاقت قرار داده است و بهتر آن است که من شرط رفاقت را به جا آورم و دست ایشان برای آنچه قصد دارند، انجام دهند، باز باشد. پس به همین خاطر علیرغم عهدی که با خود داشتم تا پایان تدوین و تولید کتابهای پایه ی دوازدهم، مسؤولیت را پذیرا باشم و پست دیگری را نپذیرم، پیشقدم شدم تا با درخواست بازنشستگی (تقدیمی روز چهارشنبه ۹۶/۱۲/۲۳) ایشان را مدد برسانم و البته برای این کار آیه ی شریفه ی «رضی الله عنهم و رضوا عنه ذلک الفوز العظیم» در طلب خیر از کتاب الله، مرا بر انجام آن تحریض نمود و روز شنبه مطلع شدم که جناب وزیر با اجابت درخواست مرا مفتخر به عنوان پشکسوت و معاف از تحمل بار مسؤولیت ساخته اند. والحمدلله رب العالمین.
اما حال که واگذاری بار امانت به عزیز و ارجمندی از همکاران بزرگوار نایل شده ام، همراه با آرزوی بهترین ها برای ایشان و دعای خیر برای توفیقات روز افزون در انجام مسؤولیتها به ویژه پیگیری تحقق سند تحول بنیادین، لازم می بینم از شما همکاران خوب خودم در سراسر کشور، از معلمان و مربیان و مدیران گرانقدر مدارس تا کارشناسان و مسوولان نواحی و مناطق، همکاران ادارات کل استانها و ستاد وزارت متبوع به ویژه کارشناسان، مؤلفان، اعضاء هیأت علمی و تمام همکاران سخت کوش مجموعه ی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی صمیمانه تشکر کنم و صادقانه و متواضعانه ضمن اقرار به آموختن و بهره گرفتن از شما، سپاسگزار تمام تلاشها و ایثار هایتان و عذرخواه تمام قصورها و تقصیر های خود باشم.
در این ده سال اگر کار عظیم تدوین و تصویب برنامه ی درسی ملی و تحول در برنامه های درسی و تربیتی و کتابهای جدید و التالیف با هزاران خون دل خوردنها پیش رفت، همه مرهون لطف الهی و صداقت و صمیمیت و پشتکار شما بوده است. شرح این ماجرا فرصتی فراخ می خواهد و این یادداشت را مجال و گنجایش ذکر آن نیست. اما از سر حق شناسی و شکرگزاری نمی توانم از حمایتها و همراهی ها و همکاری های اصحاب خرد و اندیشه، کارشناسان حوزه ی تعلیم و تربیت، اعضای محترم هیأت علمی دانشگاهها، فضلای گرانقدر حوزه های علمیه، شوراهای برنامه ریزی درسی، شوراهای تحلیل محتوا و امور پژوهشی استانها، مؤلفان و معلمان باتجربه و بالاخره گروه های منتقد برنامه های درسی چشم بپوشم و از آنها تقدیر و تشکر نکنم.
همچنانکه ارشادات و راهنماییهای اعضای محترم شوراهای اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی آموزش و پرورش، حضرات ائمه ی محترم جمعه و نمایندگان محترم ولی فقیه در استانها به ویژه مراجع عظام تقلید و حتی منتقدان اجتماعی که از سر دلسوزی گاهی نهیب می زدند و هشدار می دادند، همیشه توشه ی راه بود.
و حال که این سطور را برای پرسش احتمالی از این اقدام، باز با طلب خیر از قران کریم به دلالت آیه ی شریفه ی«و قالوا الحمدلله الذی اذهب عنّا الحزن انّ ربّنا لغفور شکور» می نویسم، باید اعتراف کنم که دعای خیر مقام معظم رهبری و عین مراقبت ایشان، پیشران و پشتیبان مجموعه ی همکاران در سازمان پژوهش برای ورود به مرزهای خطیر خدمت و دست یازی به تجربه های جدید در حوزه ی برنامه ی درسی ملی بوده است و اینجانب به پاس این نعمت بزرگ جبهه ی سپاس به خاک می سایم. آرزو می کنم اگر توفیق عنایت شود در کنار معلمان خدوم، صبور و بی منت که خود را جزئی از آنان می دانم پیگیر تحقق آرمانهای امام راحل رحمةالله علیه و منویات مقام معظم رهبری و تربیت نسل آینده ساز با هویت اسلامی، ایرانی و انقلابی باشم.
در خاتمه همراه بهترین و صمیمانه ترین تبریک ها به مناسبت فرارسیدن سال نو و دعای خیر در آستانه ی ماه رجب، تشکر و قدردانی مجدد خود را به تمام همکارانم تقدیم می دارم و از همه ی قصورها و تقصیرها اعتذار جسته و طلب حلیت می کنم. والعذر عند کرام الناس مقبول
محی الدین بهرام محمدیان
۱۳۹۶/۱۲/۲۷

نظرات

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه
بشکسته سبوهامان خون است به دل هامان
فریاد و فغان دارد دردی کش میخانه
هر سو نظر اندازی در یاد کسی افتی
آنها که سفر کردند زین جا سوی جانانه
تا سر به بدن باشد این جامه کفن باشد
فریاد اباذرها ره بسته به بیگانه
ای وای که یارانم گل های بهارانم
رفتند از این خانه رفتند غریبانه
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

استاد به نوبه خودم از شما صمیمانه سپاسگزارم، نام نیک شما در تاریخ آموزش و پرورش خواهد ماند . خدا پشت و پناهتان

ببخشید شما اشتباه کرده اید درخواست بازنشستگی کرده اید ، شما یک سنگر نه یک خاکریز را از دست داده اید!مگر حفاظت از سنگرهای تربیتی جای دوست بازی و تریپ مرم رفاقتی است؟!

اشکمان درآمد حاج آقا قرار نبود رفیق نیمه راه باشیم آموزش و پرورش به افراد دلسوز و انقلابی مثل شما نیاز داره

استاد محمدیان وزیر محترم با پذیرفتن استعفای شما ، آموزش و پرورش را دچار خسارت کرد هرچند شما راحت شدید ، اما آموزش و پرورش چه باید بکند؟

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

برگشت یار سرکشم بگراشت عیش ناخوشم
چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رود

با آن همه بیداد او وین عهد بی‌بنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می‌رود

بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم
وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا
طاقت نمیارم جفا کار از فغانم می‌رود
|

با سلام و خدا قوت
من به شما انتقاد داشتم و دارم ولی انصافا مدیر مقتدری بودید
ولی از همکارانی که بواسطه اقدامات اداری متضرر شدند باید حلالیت بخواهید!

حاج آقا پیشاپیش عیدتون مبارک ، امسال انشآلله با خیال راحت مجتمع رشد تشریف بیاورید ، قدمتون رو چشم ما.

با سلام و احترام
من به عنوان شاگردی کوچک و معلمی دردمند از شما استاد بزرگوار قدردانی می کنم هنوز مانند پرده سینما در مقابل چشمانم آن صحنه بازدید شما از مدرسه ما در روستای سیه سران رژه می رود که چگونه به عنوان قائم مقام وزیر در انجمن اولیا روی زمین نشستید با بچه ها غذا خوردید و بعد برای

بعد چی؟ ناتمام مانده! بعد گذاشتن رفتن؟

اگه جرات داری پیامهای مخالف رو هم بزار متقلب

آقای بای بای
ما از دکتر محمدیان جز خوبی و تواضع و دلسوزی ندیدیم ، مدیری که خود را سپر بلای همکاران می کرد با شهامت از آنان و سازمان و عملکرد آنان حمایت و دفاع می کرد
بهتر است شما هم اندکی اخلاق داشته باشید.

به قول مولانا
.....................
هرکسی بر طینت خود می تند

حاج آقای محمدیان
با سلام و احترام ، هرچند زیره به کرمان بردن است ولی به قول امام رحمةالله علیه کار برای خدا دلسردی ندارد . از بعضی حرف ها مبادا ناراحت شوید ، کار و خدمتی که برای خدا کردید محفوظ است و خداوند اجر و پاداش می دهد . ان الله شاکر علیمٌ
هر چند در طول مسؤولیت از این هجمه ها برای شما زیاد شده است . با آنکه کل آموزش و پرورش و معلمان و خانواده می دانند که در کتابهای درسی و برنامه چقدر تغییر و تحول شده است بعضی ها نتوانستند این موفقیت آموزش و پرورش باور و درک کنند گفتند کتابها جلدش عوض شده مثل چهل سال قبل است.چون کار کتابهای جدید توسط یک روحانی اما از جنس ولایی انجام شده بود!

من هم با نظر شما موافقم. خدمت برای خدا دلسردی ندارد. زحمات خالصانه حاج آقا نزد خداوند ماجور است.

سلام علیکم
استاد عزیز
شما برای ما ،استاد مطهری و علامه جعفری را تداعی می کردید و می کنید ، هر جا باشید همگان از شما بهره مند می شوند
سایه تان مستدام

سلام
اشتباه. شطرنج. بازی کردید

ناسپاس است کسی خدمات استاد را نبیند و به شابستگی قدرشناسی نکند ، من وقتی در جشنواره تولید محتوای الکترونیکی دیدم که ایشان چگونه با حس مسؤولیت از یک دانش آموزی منطقه الشتر با تمام تواضع و مهربانی قدرشناسی می کند اشک در چشمانم حلقه زد و فهمیدم در آموزش و پرورش اگر کار جدیدی انجام می شود و یا بخواهد بشود باید افراد دانشمند و دلسوز و فهمیده مانند ذکتر محمدیان سرکار و مسوولیت باشند فردی که از طبقه محروم بجایی رسیده باشد
درود به همت و دلسوزی استاد و تمام کسانی که مثل ایشان در خدمت دانش آموزان و معلمان هستند

حسین آقا در قمار عشق و خدمت باختن بردن است

استاد عزیز
سلام و تبریک مرا بپذیرید ، من با ناباوری تمام امروز مطلع شدم به بهانه ی بازنشستگی از ادامه ی مسؤولیت کناره گیری کرده اید و با صد دریغ و افسوس برخی بدون شناختن جایگاه سازمان پژوهش و شخص شما و خدماتی که انجام داده اید ، شتابان آن را پذیرفته اند. من طی مدتی که با شما همکار بودم از شما جوانمردی ، شجاعت و دلسوزی همراه با مدیریت حرفه ای دیده ام ، اگر نبود علاقمندی و دلسوزی شما به نسل جوان و برخی همکاران ، امروز شاید تعداد زیادی در ماجرای سال ۸۸ گرفتار شده بودند و اساسا دیگر امکان خدمت و حضور در عرصه اجتماعی برایشان مقدور نبود.
استاد همه ، مرادم افراد فعال سیاسی اجتماعی و فرهنگی ، شما را به اعتدال و اقتدار و مدیریت همراه باعلم و حلم می شناسند، شما بودید که بسیاری از مدیران آموزش و پرورش را یا پروراندید و یا در روزگار حذف و اضافه وفتنه و انحراف زیر با و پر حمایت گرفتید تا آسیب نبینند. از معاونهای وزارت تا بالا و پایین آن خیلی ها امروز تجربه با شما بودن سرمایه شان است.
من به عنوان شاگرد کوچک شما از خدمات شما کمال تشکر دارم فقط دعا می کنم که میدان آموزش و پرورش از مدیرانی همچون شما خالی نماند.
جای خالی شما و امثال شما همیشه پیداست. اقای دکتر من همیشه شاگرد شما و منت دار شماهستم . شما مصداق کسی هستید که راحت خلق طلبد زحمت خود می دارد.
درود بر شما محمد وحیدی

"یک بغل پونه و باران دارم / عرض تبریک فراوان دارم"
جناب استاد عزیز
افتخار بازنشستگی بر صحیفه جانتان پرفروغ و خدمت خالصانه تان مقبول درگاه حق
روحتان از طراوت بهار آکنده و جانتان به نسیم تازگی ها معطر
پاینده و برقرار باشید.

هنوز بعضی باور ندارند شما رفته اید و فکر می کنند باز هم یه کاره ای این همه مجیز گویی می کنند اصلا از اول « من اشتباهی بوده ام»
اگه میخواهی مجیزتو نگن جرأت کن این پیامو بزار! دیگه بسـه دیگه!!!

سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

علت بازنشستگی حاج اقا پاداش اخر خدمته که قراره از سال دیگه کم بشه! هر چند ایشون هر چی پیام مثبته میزاره و مثل دوران خدمتش همه چیزو سانسور میکنه. بخدا قسم اگه جرات کنه این پیامو بزاره

اگر قیامت را باور ندارید حداقل آزاد مرد باشید.امام حسین علیه السلام
آقای ارشیا!
اگر دنبال افزایش حقوق و مزایا بود ،منتظر می شد احکام جدید افزایش حقوق سال جدید را بزنند و با تشکیل هیأت امناء سازمان در اردیبهشت سال جدید حق مسؤولیت ایشان نیز مانند دانشگاه تهران افزایش یابد.
اما نکته ی دیگر اینکه پاداش بازنشستگی چه امسال و چه سال بعد برای ایشان و سایر معاونین وزیر چه فرقی می کند وقتی حداکثر پاداش ٧ برابر حداقل حقوق باشد؟!
فکر نمی کنید انصاف و مردانگی چیز خوبی باشد؟!

ارشیا خان ! دیدی حاجی جرأت دارد ولی اگر تو هم اندکی انصاف داری ، حرفت را اصلاح کن.

چون که برچشم داشت آیینه کبود * لاجرم دنیا کبودش می نمود
جای بسی تاسف است که برخی از افراد بی خبر از خدا و روز قیامت مکنونات درونی خود را به دیگران نسبت می دهند. به قول امروزی ها فرافکنی می کنند. مثل آقای ارشیا که فکر می کند همانند ارشمیدس قانون جدیدی کشف کرده است! واقعا برای این موجودات آدم تاسف می خورد. زیرا اینگونه بیماری ها لاعلاج و درمان ناپذیر است.

با سلام و احترام و قدردانی از زحمات و تلاشهای بی وقفه شما
ولی حاج آقا ای کاش می ماندید و عرصه را خالی نمی کردید تا بعضی ها فکر انقلاب زدایی در کتابهای درسی نمی افتادند!

ستاد محمدیان
الحمدلله تا به حال به لطف خداوند موفق بوده اید و امیدواریم بعد از این هرجا هستید و در مسیر هر خدمتی قرار می گیرید انشاالله موفق باشید.

ده سال در راه اعتلای آموزش و پرورش و نسل آینده ایران مردانه تلاش کردید و آماج تهمتها و بدخواهی‌ها قرار داشتید. شان خودتان و سازمان فرهیخته پژوهش و برنامه ریزی آموزشی را اجل از آن دانستید که درگیر جناح بندی و یارگیری شوید. نه اتوبوسی نیرو آوردید و نه بی دلیل با کسی کینه توزی کردید. با آرامش و وقار و به دور از حب و بغض و سیاسی کاری فقط به منافع ملی اندیشیدید. برای شما آینده ایران و فرزندان ایران مهم بود و سربلندی و اعتلای نام ایران اسلامی. کوله بار وزین تجربیات ارزشمندتان بر زمین نخواهد ماند و در هر سنگر و خاکریزی که باشید مدافع صدیق ارزشهای اسلام، مقام معظم رهبری و جمهوری اسلامی خواهید بود. از خدای متعال آرزومند سلامت و توفیق روز افزونتان هستیم. یا علی...

هر آنچه رنگ خدایی بگیرد باقی است و دیگران در پای محاسبه ی اعمال نمی تواند مانع آن بشود و اگر اعمال الهی نباشد همه عالم تمجید کند روز قیامت فایده ای ندارد
من آرزو می کنم خدمات شما در میزان اعمال سنگین و پر وزن باشد.

من به عنوان عضوی از جامعه ی علمی کشور از تلاش های دانشمند و عالم دینی و صاحب نظر حوزه ی تعلیم و تربیت جناب دکتر محمدیان صمیمانه تشکر می کنم به قطع و یقین میدانم که نام شما و خدمات شما د ذهن ملت و صفحات و حافظه ی تاریخ ماندگار است.

استاد محترم جناب آقای دکتر محمدیان با سلام و تبریک سال نو باید به عرض برساند برای استادی به مرتبه شما داشتن پست و شاغل بودن با شناختی که از جنابعالی دارد، مسلما هیچ اهمیتی ندارد و بطور یقین در دوران بازنشستگی مراکز علمی برای انجام رسالت معلمی و تریبون های مختلف اجتماعی جهت هدایت مردم با آغوش باز منتظر شما خواهند بود. کلام نافذ و عالمانه شما همانگونه که بر بنده تاثیر داشته، مسلماً در 35 سال گذشته (از سال 1362 که افتخار شارگردی شما را داشتم) بر هزاران چو من که افتخار شاگردی شما را داشته اند تاثیر گذاشته است. به تعبیری می توان گفت این بازنشستگی شروعی مجدد برای رسالتی دیگر می باشد. با آرزوی سلامتی و موفقیت. شاگرد قدیمی شما

نظر دهید

Plain text

  • Allowed HTML tags: <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.
Image CAPTCHA
شناسه امنیتی داخل تصویر را وارد کنید.