و کتاب زندگی است...
مأنوس بودن با مطالعه، ویژگی همه‌ی نخبگان و فرزانگانی است كه حضورشان در هر جامعه ای، سرچشمه‌ی رشد و تحول خواهد بود. اما، در میان همه‌ی علاقه‌مندان به مطالعه، گروهی هم وجود دارند كه اولین صفحه‌های خاطراتشان از كودكی تا امروز، تنها با كتاب و مطالعه آذین شده و گویا از نظر آنان، مطالعه، چون تنفس، عنصری حیاتی برای ادامه زندگیشان است. چنین افرادی بی‌شك، كم نیستند و با دقت به كلام و قلم بسیاری از آنان، می‌توان پشت واژه واژه‌ی سخنانشان، پشتوانه‌ای غنی از مطالعه‌ای مفید را یافت. دكتر محی‌الدین بهرام محمدیان، یكی از همین فرهیختگانی است كه همه شادی‌های كودكی‌اش را تا امروز با مطالعه كتاب رقم زده است.
(به نقل ازخبرگزاری ایبنا)
پربیننده ترین ها
سرمایه گذاری در آموزش‌وپرورش به باور قلبی مسئولان تبدیل نشده است
وی افزود: دومین هدف آموزش و پرورش نظام سازی است به این معنا که پایه‌های اولیه نظام که نیروی انسانی است در آموزش و پرورش تربیت می‌شوند و سومین هدف نیز دولت سازی است به این معنا که پایه‌های علمی و تربیتی تمام دستگاه‌ها و دولت با 12 سال ماندگاری در آموزش و پرورش شکل می‌گیرد.
محمدیان آموزش و پرورش را مهمترین نهاد فکری، فرهنگی و آموزشی دانست که جزو وظایف حاکمیتی دولتها به شمار می‌رود. دولتها برای تحقق امنیت و بهداشت عمومی و سایر خدمات نیز نیازمند آموزش و پرورش هستند.
وی اضافه کرد: سرمایه گذاری در آموزش و پرورش، هزینه مصرفی نیست، بلکه سرمایه گذاری پایدار، همراه با ارزش افزوده است که این امر هنوز در مسئولان و برنامه ریزان و سیاستگذاران به یک باور قلبی تبدیل نشده است. از اینرو شعار "اهمیت" مطرح می شود، بنابراین نیازمند فرهنگ سازی برای این مهم هستیم.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تصریح کرد: آموزش و پرورش از چنبره روزمرگی و دلبستگی به روش های سنتی و ارتجاعی رهایی نمی‌یابد، مگر آنکه در نگرش‌ها، بینش‌ها، و روش‌های مدیران و کارشناسان تحول ایجاد شود. لذا در آموزش و پرورش، نیازمند تحول در مدیریت وبه دنبال مدیریت تحول هستیم.
منبع خبر:
- 2330 مرتبه بازدید
نظرات
ضياالدين
3 اسفند, 1393 - 20:23
لینک مستقیم
مسؤولان هنوز در باره ی آموزش و پرورش در غفلت اند
با سلام و احترام ، یادم میاد سال قبل در سخنرانی شما بودم درباره اهمیت استراتژیک آموزش و پرورش برای دولتها و ملتها صحبت کردید ،آن روز با خود گفتم خوش به حال ما که مسؤولان چنین ارزشی برای آموزش و پرورش قائل هستند ،اما استاد محمدیان گویا مسؤولان در بخشهای دیگر نظام برایشان آموزش و پرورش با اداره دخانیات و قند و شکر تفاوتی ندارد! دلیل دم دستی اش ساختمان و سازمان و بودجه و احترام کارکنان این ادارات است ،من آرزو میکنم مسؤولان از غفلت درباره آموزش و پرورش بیرون بیایند و حداقل معلم را نیز در جایگاه اداری متصدی بانک ببینند. البته غرضم جسارت به محضر کارکنان بخشهای دیگر نیست بلکه آرزویم دستیابی به منزلت آنان است.
نظر دهید