کفاره روزه چیست و با فدیه چه تفاوتی دارد؟

باسمه تعالی
سلام علیکم و رحمةالله
کفاره در لغت بمعنی پوشش و پوشانندگی است و در اصطلاح فقهی جریمه برای ترک فعل و یا تأخیر و نقص در اتیان (انجام) آن است. فدیه به معنی عوض و جایگزین است. به عنوان مثال اگر شخصی به عذر شرعی (مانند مسافرت یا بیماری و ...) روزه ی خود را در ماه مبارک افطار کند، واجب است تا ماه رمضان سال آینده قضای آن را بگیرد. اما اگر بدون عذر آن را بجا نیاورد و یک رمضان دیگر از روی آن بگذرد علاوه بر قضای روزه، کفاره نیز بر او واجب می شود . این کفاره را کفاره تأخیر یا عذری می گویند.
اما فدیه مربوط به کسانی است که به دلایلی همانند پیری یا شیردهی به فرزند قادر به روزه گرفتن نیستند، این افراد مجاز روزه ی خود را افطار کنند و به جای آن فدیه بدهند. البته خانمهای شیرده و یا حامله ای که از ترس ضرر رسیدن به جنین و یا گرسنگی فرزند به خاطر کم بودن شیر و یا ناتوانی خویش افطار می کنند، بعد از رفع عذر باید روزه های خود را قضا کنند.
اما میزان کفاره و فدیه همانند هم است یعنی تقریبا هفتصد و پنجاه گرم از غذای معمول و یا قیمت آن که به فقیر داده می شود.
اما کفاره ی دیگری وجود دارد که آن را کفاره ی عمد می گویند. این کفاره جریمه برای کسانی است از روی عمد و علم و بدون عذر روزه ی خود را باطل کرده و یا می کنند. میزان این کفاره:١/ شصت روزه گرفتن است که سی و یک روز آن باید پشت سرهم باشد و فاصله ای بین آنها نیافتد. ٢/یا اینکه شصت فقیر را اطعام کند (حداقل به هر کدام از آنها به اندازه یک مُدّ طعام "همان هفتصد و پنجاه گرم غذا" بدهد). ٣/یا اینکه یک برده و بنده را در راه خدا آزاد کند.والله اعلم