قرآن شرط ایمان را اعتقاد به سایر انبیاء الهی قرار داده است

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، حجت‌الاسلام و‌المسلمین دکتر محمدیان ظهر امروز با اشاره به آیه شریفه لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ خدا بر مؤمنان منت گذاشت، آنگاه که از خودشان در بین آنها، پیامبری مبعوث کرد تا آیاتش را بر آنها بخواند و پاکشان سازد و کتاب و حکمتشان بیاموزد، هر چند از آن پیش در گمراهی آشکاری بودند. افزود: خداوند نعمت های فراوانی به انسان ها ارزانی داشته اما در هیچ یک از نعماتی که خداوند به بندگانش عطا فرموده "منت" نگذاشته، جز در این مورد خاص که نشان دهنده اهمیت آن است.

وجه دیگر آن این است که پیامبر ما برای وحدت و رحمت آمده است. رحمة للعالمین است. در طول تاریخ پیامبران زیادی آمدند، اما چون پیروان آن ها از خط خود منحرف شدند، مورد عتاب قرار گرفتند و بعضا با حضور پیامبر مثل قوم هود، صالح، لوط و... عذاب شدند. فقط یک پیامبر بود که خداون فرمود با وجود تو و استغفاری که امت تو می کنند، آن ها را عذاب نمیکنم. لذا امت پیامبر اکرم، امت مرحومه لقب گرفتند. همچنین فرمود: اگر کسانی که به دیدار تو می آیند و تو برایشان طلب رحمت ومغفرت می کنی، آن ها نیز مورد رحمت واسعه الهی قرار می گیرند و این امر حیات و ممات هم ندارد. اگر در جوار مضجع و حرم پیامبر و ائمه اطهار دعا کنید مورد رحمت واقع می شوید.

نکته دوم آن است که پیامبر ما پیامبر وحدت است، گرچه همه ادیان الهی مومنان را به وحدت و پکپارچگی دعوت کرده اند، ولی قرآن کریم به صراحت همه را حول یک کلمه جمع کرده است و شرط ایمان را اعتقاد به سایر انبیاء الهی قرار داده است. والَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِکَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ و تفاوتی بین آن ها قائل نشده است، ما أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ( بقره136) لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ إِلَیْکَ الْمَصیرُ ...که شرط آن تسلیم و اطاعت است.

لذا نزد ما حضرت موسی(ع) همانقدر محبوب است که عیسی علیه السلام و عیسی (ع) همانقدر محبوب است که محمد صلی الله علیه وآله و انبیایی که پیش از آن مبعوث شدند. و ما به این دین مفتخریم. لذا معلوم می شود همه پیامبران علیهم السلام یک نقطه اشتراک داشتند و آن هم توحید بوده است. قُل یا أَهلَ الکِتابِ تَعالَوا إِلىکَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنا وَبَینَکُم أَلّا نَعبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلا نُشرِکَ بِهِ شَیئًا وَلا یَتَّخِذَ بَعضُنا بَعضًا أَربابًا مِن دونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوا فَقولُوا اشهَدوا بِأَنّا مُسلِمونَ. باید از این نقطه اشتراک شروع کرد. زیرا از افتراق راه به جایی نمی بریم. در آیه وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا وَاذکُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَیکُم إِذ کُنتُم أَعداءً فَأَلَّفَ بَینَ قُلوبِکُم فَأَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إِخوانًا وَکُنتُم عَلى شَفا حُفرَةٍ ...پیوستگی امت و ولایت را مورد توجه قرار داده و می فرماید؛ رمز موفقیت شما در انسجام و یکپارچگی دل های شماست. لذا همواره باید وحدت و یکپارچگی وجود داشته باشد تا پیروزی ایجاد شود.