عبادت
عبادت و بندگی که امر فطری و درونی انسان است، هرگز ضمیر و سرشت انسان از آن احساس بینیازی نکرده و نخواهد کرد، بنابراین در تمام لحظات زندگی، انسان نیازمند تکیه گاهی مستحکم و پیوندی عمیق با قدرتی لایزال است که در میان امواج زندگی در تکانههای شدید بتواند به او تکیه زند و خود را از گرداب برهاند. نماز، چنین حکمی را دارد و به همین خاطر از آن در تعابیر دینی به «عماد و عمود» یاد شده است، همچنانکه قرآن به استعانت از نماز در سختیها اشاره میکند.(یادداشتها بر داشتها صفحه 223)
- 1929 مرتبه بازدید
نظر دهید