فطرت /حیات طیبه

‎فطرت مجموعه خصوصیاتی است که وجه ممیزه انسان از دیگر موجودات است. زیرا ما در وجود با جمادات، گیاهان و حیوانات مشترکیم. در رشد فیزیکی، تولید مثل، حرکت، نیاز به آب و هوا و غذا و غرایز نیز با حیوانات اشتراک وجه داریم. آنچه ما را از سایر حیوانات جدا می کند فطرت است. مجموعه صفاتی که سبب کمال آدمی می شود مثل کنجکاوی، زیبایی دوستی، هنر، نوع دوستی، میل به پرستش معبود. حیوانات هرگونه بخواهند غرایز خود را ارضاء می کنند، اما انسان با توجه به ارزشهای اخلاقی خود را کنترل می کند.
‎البته نوع پاسخ به نگرش انسان ها بستگی دارد. این ویژگی ها نیز دارای مرتبه و درجاتی است. یکی پول پرست و اسیر مادیات می شود و دیگری خدای یکتا را می پرستد. یکی غذا وآب آلوده میل می کند و دیگری غذای سالم و آب گوارا. اگر پاسخ فطری بدهد حیاتش می شود «حیات معقول» و اگر همراه با عقلانیت و ایمان باشد، می شود«حیات طیبه». یعنی حیاتی که عقل را ارضاء و دل را آرامش می بخشد و نتیجه آن می شود رفتاری که مورد رضای حق تعالی است.
(گفتگو با فعالان آموزشی خارجی)‎