لزوم رفع موانع از ادامه‌ی تحصیل دانش‌آموزان افغانستانی

بسم‌الله الرحمن الرحیم
آوارگی و ترک وطن در اثر تحمیل جنگ و خشونت و فقر و بیچارگی درد ناخواسته‌ای است که گریبان افراد بی‌گناه و محروم جامعه‌ی بشری را می‌گیرد.

این فاجعه،با جنگ افروزی های مستقیم قدرت‌های جهانی و یا دخالت‌های پشت پرده‌ی آنان با ایجاد درگیری‌های قومی و قبیله‌ای و حتی جنگ‌های نیابتی اتفاق افتاده و می‌افتد. در منطقه ی چنین فجایعی کم نیست ،از آن جمله کشور افغانستان است که نزدیک نیم قرن است دستخوش فتنه‌ی جنگ و فقر و ناامنی با تجاوز روس‌ها و تداوم آن با اشغالگری غربی‌ها مخصوصا آمریکا شده است.
اولین پناهگاه مردم مسلمان افغانستان در این سختی‌ها کشورهای همسایه به ویژه ایران به خاطرات اشتراکات ،دینی ،فرهنگی و زبانی بوده‌است.
در میان همه‌ی نیازهای مهاجران ،ادامه‌ی تحصیل و مدرسه رفتن کودکان افغانستانی بیشتر جلوه گر بود ،علیرغم مشکلات فراوان جمهوری اسلامی در این سال‌ها از جنگ تحمیلی گرفته تا تحریم‌های آمریکایی
ادامه‌ی تحصیل دانش‌آموزان مهاجر افغانستانی با فراز و نشیب‌هایی جریان داشته است.
این مهم با صدور فرمان تاریخی مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه: «هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند» اهمیت بیشتری به خود گرفته است.
این دستور قاطع و فراگیر پایانی بر همه تصمیمات موقت و گذرای این سالها درباره تحصیل مهاجرین افغانستانی در ایران بود و دوباره این تصمیم نشان داد که نگاه آرمانی جمهوری اسلامی به مستضعفین فارغ از مرزها تعریف می شود.
با انتشار این دستور رهبر انقلاب،دولت نیزبرای پذیرش کودکان افغانستانی اعلام آمادگی کرد و در مهر آن سال تعداد زیادی از دانش‌آموزان افغانستانی که این سالها پ از تحصیل بازمانده بودند روانه مدارس شدند و در کنار همکلاسی های ایرانی روزگاری نو آغاز کردند.
اما اخیرا با بروز مشکلاتی اداره اتباع وزارت کشور با صدور بخشنامه‌ای ممنوعیت های را برای تحصیل کودکان افغانستانی ایجاد کرده است.
اینجانب چند نکته را به عنوان تذکر یاد آور می‌شوم:
۱-حل مشکل مستلزم پاک کردن صورت مسأله نیست، لازم است در جهت عمل به دستور رهبری ، مشکلات پیش‌آمده را برطرف کرد.
۲- ادامه‌ی تحصیل کودکان افغانستانی و فراهم نمودن شرایط مناسب برای آنان اقتضاء مصالح ملی و لازمه‌ی اخوت و برادری اسلامی است.
۳-توانمند سازی کودکان افغانستانی حتی در صورت عدم بازگشت به وطن خود موجب ارتقاء کیفیت شهروندی وایفا مسؤولیتهای مدنی آنان می‌شود.
۴-در صورت بازگشت مهاجران به وطن خود ، علاوه بر خاطره‌ی خوش از کشور میزبان‌، موجب بهبود زندگی انان در کشور خود و بستر ساز امنیت در درون و بیرون برای همسایگان خواهد بود.
۵-آموزش و تربیت کودکان افغانستانی موجب توسعه‌ی ایران فرهنگی ، و تقویت مشترکات دینی ، زبانی و سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی خواهد شد.
لطفا دستگیر برادرانی باشیم که بیش از آنکه همسایه باشیم ، پیش از آن هموطنیم.
۲۴/خرداد/۱۴۰۰
محی‌الدین محمدیان
رییس مرکز مطالعات فقهی تعلیم وتربیت
https://avapress.com/fa/235613