از خداوند بهترین خیر را طلب کنید
در این جلسه آیت الله دکتر محمدیان پس از اقامه نماز ظهر ضمن تسلیت شهادت امام جعفر صادق علیه السلام اظهار داشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از کلمات ارزشمند آن امام همام این است که فرمود: از خداوند بهترین خیر را طلب کنید. اما سئوال این است که خیر چیست و بهترین خیر کدام است. در پاسخ باید گفت: خیر برای هر فرد تعریفی دارد. یکی خیر را در داشتن پول و ثروت زیاد می بیند و دیگری در پست و مقام و سومی، سلامت و تندرستی را خیر می داند. اما بارزترین خیرها کدام است؟ هرگاه خداوند خیری بر بندهاش اراده فرماید، او را در دینش عارف میگرداند و به اتقان یا یقین قلبی میرساند.
دوستان به خوبی میدانند که هرکس و هرچیز دینی در نهاد خود دارد. حیوانات در حد تکوین و انسانها علاوه بر تکوین تشریع نیز دارند. اما گاهی آنچه را انسان اراده میکند با اراده خداوند متفاوت است. اما حق آن است که خداوند اراده میکند چرا که بعضی وقتها آنچه انسان اراده میکند به نفعش نیست "عسی ان تکرهوا شیء فهو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئ فهو شرلکم" و یا در روایات آمده "عسى أن تکرهوا شیئا و یجعل الله فیه خیرا کثیرا " چه بسا نسبت به چیزی شما کراهت داشته باشید ولی خداوند در آن خیر بسیار قرار داده است. معنای فقه تنها آن نیست که در لغت نامه آمده است. بلکه فقه به معنای درک و فهم درست است و تفقه در دین، یعنی فهم درست دین و کسی که درک درستی از دین داشته باشد خرافه در او راه ندارد، زیرا دین خرافه نمی پذیرد.
امام صادق علیه السلام میفرمایند چگونه خیر را بخواهید. شاید معنا و مفهومش این باشد که اگر مطلق(دین) را بخواهید سایر خیرها نیز در آن باشد. زیرا کسی که فهم درستی ازدین داشته باشد و بایدها و نبایدها را بشناسد، سایر خیرها هم در آن هست و بر عکس اگر همه چیز داشته باشد و راه درست را نشناسد، ممکن است یک شبه همه چیز را به باد دهد و سایر خیرها را نیز فراری دهد و این مهم در سایه ایمان و یقین به وجود میآید. پزشکی که علم به زیان بخش بودن سیگار دارد، ولی سیگار می کشد به علم خود ایمان و یقین ندارد.
آن چه ما در راستای سند تحول و برنامه درسی ملی به دنبال آن هستیم، اول بحث تفکر و تفقه است و سپس رساندن دانشآموز به مرحله ایمان و عمل است . اول خوب گوش کند دوم خوب فکر کند، خوب بفهمد و در نهایت همه این موارد به عمل درست منتج شود.
امام صادق(ع) نیز چون جد بزرگوارش حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) مورد ظلم و تعدی فراوان قرار داشت تا جائی که خانه ایشان را به آتش کشیدند و به دستور خلیفه عباسی مقرر شد وصیت نامه ایشان نیز باز و جانشینان به قتل برسند، اما با ظرافت برخاسته از علم امامت، 5 نفر را به جانشینی معرفی فرموده بودند تا جانشین به حق ایشان که در بین شیعیان شناخته شده بود از گزند دشمنان در امان بماند. در خاتمه امام(ع) اطرافیان را گرد خود جمع و به اقامه نماز امر و تاکید فرمودند" ... فَنَظَرَ إِلَیْهِمْ ثُمَّ قَالَ إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ "
" به شفاعت ما نمی رسد کسی که نماز را سبک بشمارد " و سبک شمردن یا استخفاف نماز یعنی آن را از اولویت اول خارج کردن یا به عبارت دیگر کارهای دیگر را بر نماز مقدم دانستن است، لذا بر من و شما لازم است که به فرزندان و دانشآموزان خود این مطلب را گوشزد نمائیم و در اقامه نماز از هیچ کوششی فرو گذار نکنیم.
منبع خبر:
- 5058 مرتبه بازدید
نظرات
حميد
1 شهريور, 1393 - 09:02
لینک مستقیم
متن روایت
روایتی که حاج آقا به نقل از امام صادق علیه السلام خواندند، این بود: إذا أراد الله بعبدٍ خیراً فقَّهه فی الدینِ وَ الْهمَهُ الیقین- خداوند هرگاه به بنده ای خیر بخواهد او را در دین فقیه و اهل فهم می گرداند و یقین را به او الهام می کند.
مهدیه
9 شهريور, 1393 - 08:23
لینک مستقیم
عالم بی عمل مثل زنبور بی عسل
هستند کسانی که بسیار عالم هستند ولی عامل نیستند چه فایده ؟؟؟؟
محمد
10 شهريور, 1393 - 21:38
لینک مستقیم
عالم ربانی و فقیه صمدانی
فقهای ربانی همان عالمانی هستند که خداوند به آنها خیر خواسته است و خیر نعمت مورد سؤال الهی است ،اما در هر حال علم از جهل بهتر است و عالم بر عابد فضیلت دارد و صد البته انتقاص غیر برای فرار از کسب علم و فقه ، خود معصیت است وبه بهانه ی این که احدی یا جمعی از عالمان به همه آنچه می دانند عمل نمی کنند از فضیلت علم و عالم نمی کاهد.
نظر دهید