دستیابی به حیات طیبه هدف نهایی نظام آموزشی است/ برنامه درسی ذیل سند تحول تعریف شده است

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، حجت‌الاسلام والمسلمین دکترمحی الدین بهرام محمدیان در نخستین همایش ملی «زمین شناسی پزشکی و کانی درمانی» که روز پنجشنبه 22 تیرماه 96 در دانشگاه پیام نور شهر اراک برگزار شد، اظهار کرد: برنامه درسی ملی نخستین زیر نظام سند تحول نظام آموزشی است که به موازات آن تدوین و به عنوان نقشه راه تدوین و تالیف کتب درسی مورد توجه قرار گرفت که هدف آن دست یابی به مراتبی از حیات طیبه است با رویکرد شکوفایی فطرت و منظور آن توجه به آن دسته از ویژگی هایی است که انسان را از سایر موجودات متمایز می سازد.

وی افزود: برنامه درسی ملی مشتمل است بر برنامه درسی، فضاهای آموزشی و پرورش، شیوه های تدریس، ابزار آموزشی و کمک آموزشی، تربیت معلم و...

دکتر محمدیان با مقایسه آراء و نظرات صاحب نظران غربی که عقیده داشتند؛ انسان موجودی است «ناطق» و یا «عاقل»، اضافه کرد: نُطق و عقلانیت لازم است ولی کفایت انسان بما هو انسان را نمی کند. آن چه که انسان را از سایر جمادات، گیاهان و حیوانات متمایز می کند، «فطرت» اوست. برخی خصوصیات بین جمادات، گیاهان و انسان مشترک است. به عنوان مثال نیاز به آب، هوا و غذا در جانداران مشترک است. غرایز در حیوان و انسان مشترک است. اما خصوصیاتی در انسان وجود دارد که جانوران از آن بی بهره اند، مثل حس زیبایی دوستی، کمال طلبی، کنجکاوی و... برای حیوان تشنه مهم نیست آب را در چه ظرفی می ریزند. اما انسان ها دوست دارند آب را در ظرفی پاکیزه بنوشند و سفره غذا را تزیین نمایند. زندگی زنبور عسل و شیوه ساخت لانه آنها طی قرون و اعصار تغییری نکرده است، درصورتی که زندگی انسان به کمک نوآوری ها و دست سازه های خود مدام در حال تغییر است.

وی اضافه کرد: شکوفایی فطرت، انسان را به حیات طیبه می رساند و حیات طیبه یعنی زیست شکوهمندانه و متعالی.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی با اشاره هدف غایی در برنامه درسی ملی، افزود: رویکرد برنامه درسی ملی، شکوفایی فطرت است و این شکوفایی فطرت را در 5 عنصر تفکر، ایمان، علم، عمل و اخلاق خلاصه کردیم که در چهار عرصه ارتباطی با «خدا»، «خلق»، «خلقت» و «خود» محقق می شود. برای زمینی کردن آن 11 حوزه یادگیری، قرآن و معارف اسلامی، زبان و ادبیات فارسی، ریاضیات، علوم تجربی، علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، فرهنگ و هنر، بهداشت و سلامت، تربیت بدنی، کار و فناوری، آداب و مهارت‌های زندگی و خانواده و زبان‌های خارجی تعریف شد و مقرر شد همه برنامه‌ها متناسب و متوازن با این 5 عنصر در 4 عرصه تعریف و تدوین شود که هسته مرکزی آن تعقل می باشد.

وی تصریح کرد: انسان هم عاقل است و هم ناطق، اما آن چه که به خلقت او قداست می بخشد، شکوفایی فطرت اوست.

دکتر محمدیان با اشاره به پا فشاری گالیله بر گردش زمین به دور خورشید تا پای جان، آن را ناشی از غلبه عقل دانست و اضافه کرد: در سایر عرصه ها از جمله سیاست نیز باید عقلانیت حاکم باشد.

وی در فراز دیگری از سخنان خود با اشاره به انتساب پدیده های جهان هستی به طبیعت که ناشی از تصادف است، افزود: در این نگاه همواره علت فاعلی و علت غایی مورد غفلت واقع شده، اما عقل و دین آن را نمی پذیرد. چگونه می توان پذیرفت که سنگ هایی با این همه خواص درمانی تصادفی بوجود آمده باشد؟. ما در کتاب های درسی با الهام از قرآن کریم سعی کردیم علت فاعلی و علت غایی را که خداوند قادر متعال است را معرفی کنیم. زیرا در بسیاری از آیات قرآن کریم با طرح سئوال به این موضوع اشاره شده است. أفرأیتم الماء الذی تشربون. أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنْ الْمُزْن ام نحن المنزلون.

دکتر محمدیان اضافه کرد: در ایران بزرگانی نظیر ابوعلی سینا، خواجه نصیرالدین و ابوریحان بیرونی از خواص سنگ ها آگاه بودند و برای درمان از آنها استفاده می کردند.

وی با اشاره به کتاب شفاء ابن سینا، افزود: شیخ بیانی برای پیدایش اَحجار آورده است که کاملاً همان نظریه زمین شناسان معاصر درباره پیدایش سنگهای رسوبی است، چنانکه می نویسد: «سنگ معمولاً از دو راه تکوین می یابد: یا از طریق تَفخیر (یعنی سخت شدن ماسه و گل) و یا بوسیله جُمود (آبها)». شیخ تجربه خود را در دوران کودکی نقل می کند و می نویسد که کنار رودخانه جیحون نشسته و اِستحجار تدریجی رسوبات و مُبَدَل شدن آنها به سنگ را مشاهده می کرد.

درباره جمود احجار از آب که به نظر او در اثر قوه خاصی است که در این وضع وجود دارد چنین می نگارد:

«پس ما می دانیم که در این زمین (که مُستَحجَر می شود) قوه مَعدَنیه مُجَمَده وجود دارد که آنچه را که سیال است منجمد می سازد... بالجمله چنانکه می دانی طبیعت آب این است که به زمین استحاله یابد هنگامی که قوه ارضیه غلبه کند؛ و نیز می دانی طبیعت زمین است که در هنگام غلبه قوه مائیه به آب مبدل می شود.» در این کتاب ارزشمند فصلی به طبقه بندی سنگ ها و خواص آن ها اختصاص یافته است. در واقع ابوعلی سینا نخستین کسی است که مواد معدنی را دسته بندی نموده است. این رده بندی شامل سنگ ها، فلز ات، سولفورها، نمک ها و ترکیبات دیگر است. همچنین این دانشمند دارای پژوهش های برجسته ی دیگر در زمینه زمین شناسی دارا می باشد که به پاس زحمات وی در سال 1958 م یک کانی با نام او به اسم آویسنیت نام گذاری نموده اند. ابن سینا همچنین نخستین طبقه بندی کانی ها را در کتاب شفا آورده است.