تکریم معلمان/مسئولان باید مراقبت کنند معلم مشکل معیشت نداشته باشد
وی ادامه داد: اولین معلمم در دبستان آقای معینپور بود که من در دبستان دولتی سلیمی در سال 49- 1348 در تبریز درس میخواندم.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان افزود: آن زمان مثل الان نبود که معلمان و دانشآموزان از روز اول تقسیم شوند و درس شروع شود؛ دو هفتهای معلم متفرقه داشتیم و سپس آقای معینپور آمدند و معلم اول ابتدایی شدند، او فردی مهربان بود و هرچه دارم از وی دارم؛ یعنی شاید اگر معلم ما نبود من ترک تحصیل کرده بودم.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی یادآور شد: وی در قید حیات نیست و معمولاً در هفته معلم با دوستان خود که از دبیرستان فارغالتحصیل شدهایم، قراری داشته و جلسه مهمانی ترتیب میدهیم و معلمانی که در قید حیات هستند را دعوت میکنیم.
وی اضافه کرد: الان معلم دوم ابتدایی آقای کاظمی، سوم ابتدایی، پور اکبری و معلم سال چهارم آقای خراسانی و فلسفی معلم کلاس پنجم در قید حیات هستند و عمده معلمان بنده در دوره راهنمایی و دبیرستان نیز در قید حیات هستند.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان تصریح کرد: از معلمان خوبی که امروز در بین ما نیست و یاد آن را همیشه گرامی میداریم، آقای معینپور معلم اول ابتدایی است و آقای ریحانی معلم جامعهشناسی و دانش اجتماعی است که در قید حیات نیستند.
وی در پاسخ به این پرسش که «چرا احترام به معلمان و بزرگترها در کتابها کمتر اشاره شده است؟»، گفت: نه، در کتاب درسی احترام به معلم و بزرگترها عنوان درسی است، صحبت این است که فرآیندهایی که گاهی اوقات در جوامع اتفاق میافتد بر رفتارهای مردم تأثیرگذار است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزش بیان داشت: زمانی بوده است پای خودمان را جلوی پدرمان دراز نمیکردیم یا حتی بسیاری بودند با اینکه ازدواج میکردند مقابل پدرشان به دلیل احترام، فرزند خودشان را نمیبوسیدند و این را به عنوان شأن میدانستند.
وی ادامه داد: نوع نگاهها عوض شده، اما اینکه توصیه میکنیم به بچهها و جوانانمان، این توصیه دینی است که به بزرگان احترام بگذارید و با کودکان مهربان باشید.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان گفت: معلمان باید با بچهها و شاگردها مهربان باشند و شاگردها نیز معلم و پدر و مادرشان را احترام گذارند و در روایات اسلامی نیز داریم که پیرمرد یا پیرزن در یک خانواده همانند پیامبر در میان امتش است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی افزود: از بوسیدنیهای روزگار یکی بوسیدن دست معلم است و در کتابهای درسی به اندازهای به آن اشاره شده است؛ اما باید این مجموعه با عملیاتی که در داخل خانه و بیرون مدرسه اتفاق میافتد، پشتیبانی شود.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان خاطر نشان کرد: شأن معلم را باید حفظ کرد و تکریم معلمان در یک جامعه نشان از بلوغ فکری آن جامعه میدهد؛ یعنی اگر معلمان را تکریم کنیم به این معناست که این جامعه، جامعه رشد یافته بوده و قدرشناس علم و معلم است.
وی اضافه کرد: اگر خدایی ناکرده در جایی به معلم بیاعتنایی شود، نشان میدهد ارزشهای اخلاقی در جامعه پایین آمده است و باید سعی کنیم مرجعیت فکری فرهنگی و تربیتی معلم برگردد.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی یادآور شد: لازم به اعاده مرجعیت معلم، بخشی متوجه خود معلمان است و بخشی دیگر متوجه نهادهای سیاستگذار است.
بخشی که متوجه خود معلم است، دانش، مطالعه روزمره و ارتباط سالم آنهاست و معلم باید یک سر و گردن از جامعه بالاتر باشد و خود را به عنوان شخصیت علمی و دانشمند به جامعه تحمیل کند.
حجتالاسلام والمسلمین محمدیان گفت: دستگاه سیاستگذار نیز باید معلم را مواظبت کند تا معیشت معلم دچار خدشه نشود؛ چرا که مخدوش شدن، منزلت اجتماعیاش را پایین میآورد.
رئیس سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی افزود: اگر معلمی شغل دومی را انتخاب کند که متناسب با شأن معلمی نیست، خود به خود این شأن را پایین میکشد و باید معلمان را احترام و تکریم کنیم و منزلت اجتماعی آنها را حفظ کنیم تا مرجعیت علمی و فکری برای معلم فراهم شود و باید معلم نیز همیشه یک سر و گردن بالاتر از شاگرد، مدرسه و والدین دانشآموزان باشد.
وی ادامه داد: باید هر جا که در خانه مشکل داشته باشیم بگوییم از آقا معلم و خانم معلم خودتان بپرسید و در جامعه همه بدانند مشکل علمی، درسی و آموزشی را معلم پاسخ میدهد نه اینترنت، تلویزیون و کتاب کمک آموزشی.
منبع خبر:
- 1780 مرتبه بازدید
نظر دهید