و کتاب زندگی است...
مأنوس بودن با مطالعه، ویژگی همه‌ی نخبگان و فرزانگانی است كه حضورشان در هر جامعه ای، سرچشمه‌ی رشد و تحول خواهد بود. اما، در میان همه‌ی علاقه‌مندان به مطالعه، گروهی هم وجود دارند كه اولین صفحه‌های خاطراتشان از كودكی تا امروز، تنها با كتاب و مطالعه آذین شده و گویا از نظر آنان، مطالعه، چون تنفس، عنصری حیاتی برای ادامه زندگیشان است. چنین افرادی بی‌شك، كم نیستند و با دقت به كلام و قلم بسیاری از آنان، می‌توان پشت واژه واژه‌ی سخنانشان، پشتوانه‌ای غنی از مطالعه‌ای مفید را یافت. دكتر محی‌الدین بهرام محمدیان، یكی از همین فرهیختگانی است كه همه شادی‌های كودكی‌اش را تا امروز با مطالعه كتاب رقم زده است.
(به نقل ازخبرگزاری ایبنا)
زینت و آرایش چه حکمی دارد؟
آيا زينت و آرايش كردن جوانان جائز است و يا اينكه از نظر اسلام هر گونه آرايش ممنوع است؟
زینت به معنای آرایش و پیرایش یا جواهر و زیبایی بالاخره آراستگی است. برخی دانشمندان اشاره کرده اند زینت آن چیزی است که در دنیا و آخرتها باعث عار و ننگ انسان نمی شود بلکه برای او مایه ی افتخار و مباهات است.
در قرآن نیز به زینت با همین لفظ اشاره شده است، اما یک تقسیم بندی هم از کاربرد این واژه به چشم می خورد. مثلاً یک دسته زینتها باطنی و درونی است، مانند علم و اعتقادات و دیگری زینت های بدنی و یا وسائلین است که به اندام زینت می دهد.
قرآن درباره ی زینت بانوان می فرماید که نباید اندام زیبا و زینت هایشان آشکار شود.
اشاره ی دیگر قرآن به زینت خارجی مثل مال و ثروت، فرزندان و شوکت و جلال و ... است.
اما با ملاحظه ی آیات دیگر ی که در آنها لفظ زینت بکار رفته است وجود صفات و ویژگی هاست، از جمله روشنی پاکی ،صافی ، سادگی، عظمت ، موزون بودن،ترتیب ، تناسب، هماهنگی و قرینه و ... است.
دوره ی جوانی، دوره ی شکوفایی علاقه ی انسان به این صفات و ویژگی هاست که در هر چیزی باشد آن را زیبا می کند و زینت می بخشد. در دوره ی کودکی و نوجوانان شاید این علاقه کم باشد ، مثلا مرتب و منظم کردن یا ترکیب و توازن داشتن أشیاء خیلی برای کودک و نوجوان اهمیت ندارد ،اما برای جوان با اهمیت است . جوان علاقمند است مو هایش را شانه کند، عطر استفاده کند، لباس زیبا بپوشد و آرایش کند. در چیند وسائل منزل، دوخ تن پرده، رنگ فرش و دیوار خانه و .... تناسب و هماهنگی بکار می برد. در محل کار می خواهد وسائل کار، میز کار یا مثلاً أجناس مغازه هماهنگ باشد. در موقع گفتگو از کلمات مناسب، موزون و لطیف استفاده کند یا مثلاً به تناسب اجزای بدن خود توجه می کند و صدها موضوع دیگر که از دید زیبا شناسی و زیباگرایی مورد توجه جوان است. مثلاً همین جوانی که به مرحله ی ازدواج رسیده است، علاقه دارد برای مراسم عقد و عروسی از تمام مظاهر زیبایی و تناسب استفاده کندو ...
اسلام دین فطرت است . این گرایش را در انسان به رسمیت می شناسد و خداوند این گرایش را برای تربیت و رشد در نهاد او قرار داده است. به این گرایش نیز جواب مناسب را نشان داده است. اسلام مقرر کرده که زن ومرد هر کدام طبق سرشت خود از زینتها، لباس و جواهر و... استفاده کنند . لباس حریر طبیعی و طلا که برای مرد حرام است ، برای زنان مجاز دانستن است. نظافت و پاکیزگی و آرایش برای همسر را از وظائف و حقوق همسری شمرده است. آراسته بودن مردان را برای همسران خویش سفارش کرده است. چرا؟! برای اینکه اعضای خانواده با فطرت کمال جوی خویش، با فطرت زیبا گرای خویش، با فطرت جمال خواه خویش به یکدیگر بیشتر بپیوندند و عشق و مودت میان همسر و شوهر ، بیشتر شود و کانون خانواده گرم و مستحکم گردد.
اما پاسخ نامناسب به این گرایش درونی ، آن است که همین غریزه و عشق به جمال و زیبای و زینت از حد و مرکز شرع و عقل خارج وشدو به تعبیر جناب مولانا، چون زیبایی مار خوش خط و خال شوند که آدمی را فریب دهند و کام انسان را تلخ و زندگی رابر وی تنگ سازند. برای همین است که اسلام مرد و حدودی را برای زینت قرار داده است.
پس خلاصه کلام اینکه زینت و آرایش کردن در چارچوب موازین شرعی جائز است.
در قرآن نیز به زینت با همین لفظ اشاره شده است، اما یک تقسیم بندی هم از کاربرد این واژه به چشم می خورد. مثلاً یک دسته زینتها باطنی و درونی است، مانند علم و اعتقادات و دیگری زینت های بدنی و یا وسائلین است که به اندام زینت می دهد.
قرآن درباره ی زینت بانوان می فرماید که نباید اندام زیبا و زینت هایشان آشکار شود.
اشاره ی دیگر قرآن به زینت خارجی مثل مال و ثروت، فرزندان و شوکت و جلال و ... است.
اما با ملاحظه ی آیات دیگر ی که در آنها لفظ زینت بکار رفته است وجود صفات و ویژگی هاست، از جمله روشنی پاکی ،صافی ، سادگی، عظمت ، موزون بودن،ترتیب ، تناسب، هماهنگی و قرینه و ... است.
دوره ی جوانی، دوره ی شکوفایی علاقه ی انسان به این صفات و ویژگی هاست که در هر چیزی باشد آن را زیبا می کند و زینت می بخشد. در دوره ی کودکی و نوجوانان شاید این علاقه کم باشد ، مثلا مرتب و منظم کردن یا ترکیب و توازن داشتن أشیاء خیلی برای کودک و نوجوان اهمیت ندارد ،اما برای جوان با اهمیت است . جوان علاقمند است مو هایش را شانه کند، عطر استفاده کند، لباس زیبا بپوشد و آرایش کند. در چیند وسائل منزل، دوخ تن پرده، رنگ فرش و دیوار خانه و .... تناسب و هماهنگی بکار می برد. در محل کار می خواهد وسائل کار، میز کار یا مثلاً أجناس مغازه هماهنگ باشد. در موقع گفتگو از کلمات مناسب، موزون و لطیف استفاده کند یا مثلاً به تناسب اجزای بدن خود توجه می کند و صدها موضوع دیگر که از دید زیبا شناسی و زیباگرایی مورد توجه جوان است. مثلاً همین جوانی که به مرحله ی ازدواج رسیده است، علاقه دارد برای مراسم عقد و عروسی از تمام مظاهر زیبایی و تناسب استفاده کندو ...
اسلام دین فطرت است . این گرایش را در انسان به رسمیت می شناسد و خداوند این گرایش را برای تربیت و رشد در نهاد او قرار داده است. به این گرایش نیز جواب مناسب را نشان داده است. اسلام مقرر کرده که زن ومرد هر کدام طبق سرشت خود از زینتها، لباس و جواهر و... استفاده کنند . لباس حریر طبیعی و طلا که برای مرد حرام است ، برای زنان مجاز دانستن است. نظافت و پاکیزگی و آرایش برای همسر را از وظائف و حقوق همسری شمرده است. آراسته بودن مردان را برای همسران خویش سفارش کرده است. چرا؟! برای اینکه اعضای خانواده با فطرت کمال جوی خویش، با فطرت زیبا گرای خویش، با فطرت جمال خواه خویش به یکدیگر بیشتر بپیوندند و عشق و مودت میان همسر و شوهر ، بیشتر شود و کانون خانواده گرم و مستحکم گردد.
اما پاسخ نامناسب به این گرایش درونی ، آن است که همین غریزه و عشق به جمال و زیبای و زینت از حد و مرکز شرع و عقل خارج وشدو به تعبیر جناب مولانا، چون زیبایی مار خوش خط و خال شوند که آدمی را فریب دهند و کام انسان را تلخ و زندگی رابر وی تنگ سازند. برای همین است که اسلام مرد و حدودی را برای زینت قرار داده است.
پس خلاصه کلام اینکه زینت و آرایش کردن در چارچوب موازین شرعی جائز است.
- 2249 مرتبه بازدید
نظر دهید