این الرجبیون*

ماه رجب، ماه مغفرت و رحمت و پیش درآمد ضیافت الهی در رمضان المبارک است که با ولادت امیرالمومنین علی‌ بن‌ ابیطالب علیه‌السلام و بعثت نبوی صلی الله علیه وآله زینت یافته است.
در این ماه‌ شریف، اهل ‌عبادت ‌بهار بندگی ‌را با اعتکاف استقبال می کنند و با التجاء و پناه جویی از درگاه الهی، سنگر استقامت در برابر هجمات شیاطین را تقویت می نمایند.
حضور نسل جوان در مساجد جامع و برپایی خیمه های شب زنده داری و راز و نیاز با زبان روزه، عرصۀ عرفان فعال را به تماشا گذاشته است. ناله های العفو و زمزمه های یا الهی و نجواهای اشک آلود قوت و قدرت زنگار گرفته را جلا و صفا می بخشد و مصاف مبارزۀ کسانی که مصداق « اشجع الناس من غلب هواه »1 هستند را در برابر دیدگان آسمانیان قرار دهد.
در آغاز و طلیعه ی روزهای نورانی رجب، ولادت چهرۀ تابناک توحیدی، علی بن ابی طالب علیه السلام قرار دارد که از آمدن عدالت و تقوی، صبر و استقامت، زهد و دنیاگریزی و مسولیت و عرفان بشارت می دهد. نورانیت عظیمی که مشتق از نور آسمانها و زمین در حباب بلورین همچون کوکب دری می درخشد و شبهای اهل ایمان را روشن تر از روز می‌گرداند و این گوهر شبچراغ ستارۀ پرفروغ علوی است. تعهد پیشگی‌ رهروان طریقت علوی آنها را در جادۀ شریعت نبوی که از بیست و هفتم این ماه نمایان است، با نستوهی و ثبات به پیش می برد. آنها با گذشتن از « من ها » و « منیت ها » نه تنها بت های بیرونی را فرو می افکنند با بت های درون نیز به ستیز سنگین می ایستند و « باسم رب »کرامت خدا دادی انسان را جلوه گر می‏سازند. کرامتی‌ که امروز در برابر چکمه پوشان صهیونیستی از قدم گذاشتن آنها به صحن قدسی بیت المقدس می خروشد و طهارت مسجد الاقصی را به خون پاک خویش به حفاظت می ایستد.
همین کرامت است که دستان خالی او را با سنگهای خدایی آشنا می کند و در برابر جالوت قدرت صهیونیستها، به تانک و مسلسل با سینۀ خویش یورش می برد. و همین کرامت است که مسلمان فلسطینی را در میدانی وارد می کند که می افتد ولی سرخم نمی کند.
رجب امسال، رجب خونین است، رجب خونین کبوتران حرم ابراهیمی است. رجب امسال ، رجب مردان و زنان نستوه و با استقامت است که درآغوش خود فرزندان خویش را پرپر می بینند اما لب از « الله اکبر » فرو نمی بندند. اما کجایند آنهایی که ادعای مسلمانی دارند؟ کجایند آنهایی که ادعای بشر دوستی دارند؟ کجایند آنهایی که کوس تمدن گرایی شان گوش فلک راکر کرده است؟ کجایند آنهایی که به افتادن برگی از شاخۀ درختی اشک می ریزند و ناله سر می دهند؟ آن می بینند درختان تناور می افتند؟ آیا نمی بینند ریشه دارترین مدنیت و مدنی ترین انسانها مورد هجوم قصابان و سلاخان قرارگرفته اند؟ آیا نمی بینند بشریت‌ درمسلخ ‌جلادان « صبرا » و « شتیلا » دوباره دست‌ و پا می‌زند؟ آیا نمی‌بینند ‌نه یک ‌مسلمان‌ بلکه انبوهی از ‌زن و مرد و کودک و بزرگ مسلم فریاد یا للمسلمین سرداده اند؟ اگر می بینند چراتنها به بیانیه هایی اکتفاء می کنندکه‌ جز افزودن بر‌برگه های اهمال کاری و سکوت ، و جنایت و خیانت اثر دیگری ندارد.
چرا فریاد « جیش محمد » را نمی شنوند‌ که از سران سلاح می خواهند. خدایا ‌اینان که به صلاح نگرویدند حداقل سلاح مردم را به دست خودشان بسپارند . باید همگان بدانندکه با حرفهای اتوکشیده و با گفت وگوهای تلفنی وتبادل پیام نمی توان جنایت اسرائیل را علاج کرد. راه نجات قدس مسلسلهای آتشین متکی به فریادهای الله اکبر است. همان فریاد مقدسی که از شبستان رجب و حنجره های رجبیون بلند می شود.
باید نهضت مردمی جهان اسلام برای آزادی قدس فارغ از حکومت ها و دولتها که گویا تعهدهای بین المللی شان بیشتر از تعهد مسلمانی شان است، تشکیل شود. در آن صورت می توان محو کامل اسرائیل را امیدوار بود و نمازی به وسعت همۀ جهان اسلام در مسجد الاقصی به پاداشت.

* یادداشت مکه مکرمه آبان ماه 1379، رجب 1421، اوج انتفاضه قدس.
1- علی علیه‌السلام شجاعترین مردم کسی است که بر هوا و هوس خود چیره شود.

کلیدواژه:

نظرات

حلول ماه رجب را تبریک می گویم ،از یادداشت ارائه شده لذت بردم ولی چه خوب بود از نوشته ی جدید استاد محمدیان بهره می گرفتیم . نوشته ی فعلی مربوط به بیش از ده سال قبل است.

استاد!
ماه رجب مبارک
درضمن روزتان هم مبارک

نظر دهید

Plain text

  • Allowed HTML tags: <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.
Image CAPTCHA
شناسه امنیتی داخل تصویر را وارد کنید.