بیعت /آثار آن

حاکم تنها با بیعت مردم صلاحیت حکومت پیدا نمی کند، زیرا بیعت به عنوان رأی مردم ، مشرع و قانون ساز نیست بلکه کاشف از حقیقتی است که در شریعت آمده است و اتفاق آراء مردم نشانه ی آن است که واقع همان است که مردم به اتفاق آراء یا اکثریت به آن رسیده اند.
لذا بیعت با کسی که از نظر إسلام واجد شرائط بوده قدرت مردمی می دهد و فرد صاحب صلاحیت به وسیله ی بیعت شناخته می شود و معلوم می گردد که هم او مصداق درست حاکم واجد شرائط است.در این صورت اگر مردم در بیعت و شناخت و تشخیص اشتباه کرده باشند فرد منتخب آنها حاکم و امام واقعی نبوده و صفراً به دلیل منتخب بودن، صلاحیت حکومت و امامت را نخواهید داشت.
بر همین أساس است که شیعه اعلام بیعت در سقیفه را موجد مشروعیت بر خلیفه نمی داند، چون اصل امامت و جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله با نصب الهی و إبلاغ پیامبر تعیین شده است. ( رد پای اندیشه ص٢١١)