دین-دین گرایی

دین گرایی، امری فطری است.هر کس در عمق و سرشت خویش احساس تقدسی دارد که أو را با ماورای عالم طبیعت مرتبط می کند. حتی اگر شخصی متدین به یکی از شرائع آسمانی نیز نباشد، همین گرایش فطری روح و روان او را در میدان جاذبه ی خویش دارد و بسیار سخت است که بتوان خود را از این مدار مغناطیسی رهانید. اگر از اقرار به وجود چنین گرایشی در وجود خویش و یا اعتقاد به خداوند متعال در عالم خارج لب فرو بندد و خاموش بنشیند باز از اندرون وجود او فریادی بلند است که چرا خاموشی گزیده ای و چرا در طلب آنچه جان و خرد تو به وجود آن گواهی می دهد، بر نمی خیزی؟ (یادداشتها بر داشتهاص٨١)

نظر دهید

Image CAPTCHA
شناسه امنیتی داخل تصویر را وارد کنید.