ویژگی جوان

جوان بر بلندای افق امید چون چشمه خورشید می‌تابد و بر سیمای عزت، ذره‌ای پلیدی ذلت را برنمی‌تابد. گام استوار جوان، غرور کوه را در هم می‌کوبد و بر خشم و خروش امواج برمی‌آشوبد.
جوان سینه‌ای بی‌کینه دارد و دلی چون آیینه، جوینده حقایق حیات است و پویندۀ شقایق نجات. سخن حق را با شوق می‌پذیرد و با باطل سرسختانه می ستیزد. آیینه فطرتش پاک است و آبگینۀ خلقتش تابناک.
رشتۀ وابستگی جوان به دنیا باریک‌تر است و به خدا نزدیک‌تر. فطرت پاکش از پلیدی زدوده است و هنوز به دنیا نیالوده. پیوندش با خدا استوار است و پیمانش پایدار. اگر جامعه او را نیالاید، فطرتش جز خدا را نمی ستاید.
خدا در جان جوان حضور دارد و بر باغ دلش بلور می‌بارد. نماز حریم یار است و جوان فارغ از اغیار با او گفت‌و‌گو می‌کند و در محراب عبادت یار برای عبودیت دلدار قامت می بندد. قائمۀ حیات را به اقامۀ مناجات می‌پیوندد.(یادداشتها بر داشتها صفحه 227)

نظر دهید

Image CAPTCHA
شناسه امنیتی داخل تصویر را وارد کنید.