ویژگی های نظام سلطه

نظام سلطه، تربیت الهی را بر نمی تابد. فرعونها با ادعای"ان ربکم الاعلی"٢ در برابر "ربناالذی اعطی کل شیئ خلقه ثم هدی"٣ مقابله می کنند تا تربیت مردم را به اتکای قدرت سیاسی در چنگ خود داشته باشند. در مقابل انبیاء می خواهند از طریق الهی، قدرت سیاسی و سلطه بر مردم را از آنها بگیرند.
این تعارض، یک مقابله ی جدی است. نظام سلطه حتی فکر کردن مستقل و بدون اجازه ی خود را مجاز نمی شمارد. در همین آیات شریفه ی مربوط به موسى(ع)، خطاب به آنها می گوید:"ءآمنتم به قبل ان آذن لکم"٤ آیا پیش از آنکه به شما رخصت دهم، به او ایمان آوردید؟" ایمان که یک امر قلبی، باطنی و درونی است، نظام سلطه به اتکاء زور و قدرت خود می خواهد آن را نیز در اختیار داشته باشد. اساساً طاغوتها و سلطه های جائر، تفکر واندیشه ای غبر از خود را نمی پذیرند و دوست نمی دارند غیر از تفکر آنها فکر واندیشه ای در دنیا جاری باشد. نظام اطلاع رسانی واحد، علیرغم ادعای دانستن، حق مردم است،دهکده ی جهانی که کدخدای واحدی داشته باشد و تحمیل و دیکته ی ارزشهای نظام سلطه در جهان امروز،تداوم همان راه فرعونها طاغوتهای دوره های مختلف تاریخ است. برنامه ریزی برای کنترل فرهنگها از طریق بنیادها، مؤسسه ها و مراکز آموزش عالی نظام سلطه، تلاش برای به دست گرفتن تربیت آحاد مردم و در پی آن تسری سلطه ی سیاسی بر همان هاست، اما به گونه ای که خود آنها نیز باور نکنند که مورد هجوم واقع شده اند و یا آنچه می اندیشند دیگران بر ایشان تزریق کرده اند و حتی آنها را تبدیل به موجوداتی کنند که در خدمت نظام سلطه باشند."مقاله ی تربیت و سیاست"