یادداشتی در سوگ فقدان علامه حسن‌زاده‌ی آملی رحمةالله علیه

بسم‌الله الرحمن الرحیم
انّا للّه و إنّا الیه راجعون
شنیدن خبر درگذشت مردی، بمعنای واقعیِ کلمه بزرگ، همچون علامه حسن زاده‌ی آملی تغمده الله بواسع رحمته، اندوهی پایدار و حسرتی ماندگار بر قلب انسان می‌نهد که رهایی از آن به آسانی میسور نیست.
این کوچکترین هیچگاه توفیق درک محضر درس و مباحثات علمی آن بزرگ را نداشتم. آنچه از ایشان بهره گرفتم به واسطه‌ی قلم و کتاب ایشان بوده است. اما هرگاه در مرآةالعقول نوشته‌هایش وی را به نظاره می‌نشستم تصوری جز شیخ‌الرئیس و خواجه‌‌ی طوسی با همنشینانی چون پیر هرات و شیخ الطائفه به ذهنم نقش نمی‌بست و چه زود این تصور در لابلای صفحات دیگر به تصدیق می‌رسید.
علامه حسن زاده آملی با ذهنی آکنده از برهان و قلبی مملو از عرفان و جانی نورانی از قرآن، لمعه انداز فقه آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین بود که یک شاگرد در تراز مکتب جعفری را نشانه بود.
عزیزی ارجمند از حوزویان در مقام تکریم واعجاب می‌فرمودند :٫٫کتابهایی که ایشان در دوران تحصیل از اساتید تهران بهره گرفته‌اند ما حتی اسم آنها را نیز نشنیده و یا نمی‌دانیم.٫٫
فقیهی متخلق، عالمی متضلع ،فیلسوفی متواضع ، عارفی مجاهد و انسانی متعهد به خدمت به همنوعان ، کم صفاتی نیستند که این شارح نهج‌البلاغه بدان متصف و در نثر طوبای خویش درقبال نامه برنامه می‌نویسد و کشف ارتیاب از کتاب رب الارباب می‌کند و همان‌دم با هزار و یک کلمه الهی الهی می‌گوید تا معرفت نفس حاصل شود تا یک کلمه به همه بگوید:٫٫ که دوستان ما همه مسافریم و اگر سفر نکنیم به کمال خود نمی‌رسیم.٫٫
چقدر در این سالها تاسف خوردم و باید مِن بعد حسرت بخورم که چرا نمی از یم وجودش و رشحه‌ای از زلال معرفتش را بلاواسطه دریافت نکردم؟!
حوزه و حوزویان باید بر این سرمایه و گوهر خود هرچند روی و پوشیده در خاک ببالند که در سر سفره مدرسه‌ی صادقین علیهمالسلام شاگردانی این چنین پرورده می‌شوند که دستشان پر از حکمت و کلام ،فقه و اصول، قرآن و حدیث ، هیأت و نجوم ، ریاضیات و طبیعیات، تاریخ و ادب و قلبشان آکنده از معرفت ومحبت خداوند و اولیای الهی است.
‌رحلت این عالم ربانی را اولا به ساحت قدسی قطب عالم امکان حضرت حجت ارواحنافداه ، حوزه های علمیه ،مراجع عظام و علمای اعلام ،شاگردان و همراهان ،خانواده مکرم ایشان به ویژه به محضر مقام معظم رهبری دام ظله تسلیت عرض می نماییم .
‌و ثانیاً از درگاه خداوندی علو درجات و سکنی در اعلی علیین در جوار مصاحبت اولیاء الهی مخصوصا صاحب این ایام حزن و اندوه، حضرت ابیعبدالله الحسین علیه السلام برای این سعید رحیل مسألت مینمایم.
‌انّه مجیب الدعوات و انّه علی کلّ شیئ قدیر
۱۹صفرالمظفر۱۴۴۳
محی‌الدین محمدیان

نظرات

رحمت خداوند بر او باد که خواجه نصیر زمان بود، علاوه بر فقه و کلام و فلسفه و علوم دینی بر ریاضیات و طبیعیات و ادبیات فارسی و عربی و زبانهای فرانسه و انگلیسی نیز تسلط داشت.

فلسفه ستیزان و عقل گریزان چرا تجلیل از علامه حسن زاده آملی را برنمی‌تابند؟!

به نام اندازه که ضد عرفان‌ها از مرحوم علامه فاصله دارند بیش از آن کینه ورزان انقلاب به او بغض دارند. خداوند او را با ائمه اهلبیت علیهم السلام محشور فرماید.

Pages

نظر دهید

Plain text

  • Allowed HTML tags: <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.
Image CAPTCHA
شناسه امنیتی داخل تصویر را وارد کنید.