پا به پای رمضان/فرصت بازشناسی گرایش دینی

عبادت و نیایش همانند نماز و روزه میدان فراخ و عرصه ی پهناوری است که روح و اندیشه ی انسان در آن وسعت می یابد و به گستردگی آن فرصت پرواز پیدا می کند.به عنوان مثال نماز به مثابه ی تجلی نماد دین و نمود بندگی انسان مسلمان، در عصرهای مختلف میان نسل های مسلمان، پدیدآور عالی ترین و فاخرترین نمونه های فرهنگی، هنری و معماری بوده است که خود بستر ظهور ماندگارترین حرکتهای أصیل اسلامی، انسانی در حوزه های سیاست، اجتماع، فرهنگ و اقتصاد شده است.
با آنکه در دوران های مختلف، گرایش ها و باورها در معرض تعرض اندیشه های بیگانه و یا تحت فشار فرهنگ های مهاجم قرار گرفته و در رفتار و کردار و عواطف آحاد مردم تأثیر گذاشته است، اما هیچگاه شعله های اعتقاد و إیمان به خدا و رهبران آسمانی در دل مردم افسرده نشده است و معالم هدایت و شعائر دینی در کانون های قدسی آن همچون مساجد و حرم های مطهر به خاموشی و خمودی نگرائیده است.در أوج فشار و هجوم، رویشی تازه از ایمان و اعتقاد در میان مسلمانان مخصوصا نسل جوان آن پدید آمده است که بهاری مجدد را نوید داده و دوباره، شکوفایی و رشد و حیات مجدد در سبزه زار حیات مسلمانان رخ نموده است.
در روزگار انقلاب اسلامی که پیر فرزانه ای آن را راهبری نمود، نسل جوان، فریاد گران پر خروشی بودندکه ندای توحید و عدالت و کرامت انسانی را در مصاف های مبارزه و درگیری با پیشوایان شرک و ظلم و بردگی سردادند و در میدان مقابله با آنها با استعانت از نماز و روزه مقاومت کردند تا سر فرازی و فرازمندی إنسان مؤمن به خدا را در برابر دیدگان مبهوتان قدرت طاغوتها به نمایش گذاشتند و نقاب از چهره ی اقتدار پوشالی ابرقدرتها بر گرفتند.
بازفهمی و باز شناسی منشاء این قدرت الهی در نسل انقلابگر دهه های اخیر ایران اسلامی و بسط و توسعه ی آن در میان نسل دوم و سوم انقلاب و همچنین توده های مسلمان و محرومان و مستضعفان سایر نقاط دنیا از اهمیت ویژه ای برخوردار است .یقینا این باز فهمی نیازمند بازشناسی و آسیب شناسی جریان دین گرایی و دلدادگی به ارزشها و آرمانهای اسلامی و قرآنی است. پدیده ی بازگشت به دین در دوره ی رواج ارزشهای غربی و سلطه ی حاکمان دین ستیز نه این چنین است که معلول سخت گیری و دیکتاتوری آن دوره باشد، بلکه بازگشت به دین، رجوع به فطرت دینی و حاصل روشنگریهای دیرپای عالمان و اندیشمندان اسلامی بوده و هست که بذر اعتقاد و ایمان را در فطرتها سیراقب ساخته و می سازند. امروز نیز باز فهمی دین نیازمند بازشناسی و روشنگری و سیراب سازی اندیشه وجانها از آبشخور زلال معارف اسلامی است.و صد البته این نیاز امروز با توجه به بدل سازی های رقیب و ظهور فرقه های تکفیری و سلفی و وهابیت مسلح وتروریستهای فرقه ای چند برابر شده است.
ادعاهای آمیخته به خرافه، دلدادگی به اساطیر و احساس سیرابی با هیجان عاطفه و قشری گری های ظاهر مقدس مآبانه، نهاد دین را در معرض خطر پوسیدگی و از درون پاشیدگی قرار می دهد. اما تعقل و تدبر در آموزه های دینی و الگو و اسوه قرار دادن پیشوایان معصوم علیهم السلام و پاسخگویی به پرسشهای درونی و بیرونی به کمک اندیشه و فکر، حاکمیت نهاد دین را استحکام بخشیده و دینداران را در مواجهه با شبهه و تردیدها تقویت می کند.
لازم است در فرصت رمضان میدان تدبیر و اندیشه و بازشناسی و باز فهمی راز قدرت انقلاب اسلامی را در مواجهه با قدرتهای مادی جهان معاصر را آماده سازیم و از آنها بخواهیم در عرصه های مختلف و أبعاد گوناگون انقلاب اسلامی در ایران و بیداری وخیزش اسلامی
منطقه به ویژه آسیب ها و خطر أتی که آن را تهدید می کند، تأمل واندیشه کنند و دریافت های خود را برای استمرار حرکت و اصلاح کژی ها و پیشگیری از انحراف خیزشهای جدید در معرض گفت و گو و رایزنی با دیگران قرار دهند. والعاقبة للمتقین